15 Februari 2025

Seizoen 2024 zal de boeken in gaan als de meest eenzijdige van de laatste 30 jaar! Dit kwam helemaal door de totale overheersing van Charl Dietvorst. Hij boekte maar liefst 23 overwinningen, een absoluut record in de historie van de club, tenminste voor zover we de overwinningen bij houden. Er waren dit seizoen 34 bossen bloemen te verdelen en dus bleven er nog 11 kruimels over voor de andere A-finalisten.

Nu had Charl een beresterk seizoen en als je dan bedenkt dat Charl dit jaar met pensioen gaat is het helemaal bijzonder! Ja, natuurlijk speelt ook mee dat een aantal kanonnen de club hebben verlaten. Vier van de toppers van vorig jaar deden niet meer mee, toen samen goed voor 11 overwinningen. Zoals gezegd was Charl veruit de te kloppen man, elke finale waaraan hij deelnam weer. Hij is er bijna niet af te rijden in de finale en in de sprint bewijst hij nog steeds de rapste te zijn.

Twee leden kwamen tot 3 overwinningen. Op de eerste plaats Jochem Nieuwdorp die een zeer sterke periode in Mei en Juni had met alle drie die overwinningen in 5 weken tijd. Blijkbaar heeft het stoppen als voorzitter hem wat extra kracht opgeleverd! Het andere lid met 3 zeges is Daan. Zoals elk jaar sprokkelt hij zijn streepjes bij elkaar.

Er is een lid met 2 overwinningen: Yasta . Als buitengewoon lid rijdt hij maar af en toe mee. Twee keer om precies te zijn dus voor hem een 100% score, net als vorig jaar. Nog steeds een klasbak dus.

Dan blijven er nog drie ritten over. Nog een buitengewoon lid, Rob Naaijkens, scoort de tijdrit het beste. Niet geheel onverwachts maar toch ook weer heel straf van ons Helmondse lid. Huub won de rit naar Gawege halverwege het seizoen. Huub laat zien dat hij nog steeds goed tempo kan rijden en zo af en toe zijn ritje mee kan pakken. Dan blijft er nog een over: Nieuw lid Tim van Haren kan net als Huub goed en voor langere tijd tempo rijden. Wanneer hij in een tamme finale op twee kilometer voor de streep stilletjes weg rijdt kijkt iedereen naar iedereen. De achtervolging komt nooit echt op gang en die is dus voor hem!

Eén iemand is nog niet genoemd omdat hij geen ritten gewonnen heeft. Nieuw lid Albert-Jan is de nieuwe hardrijder van onze club. In de tijdrit liet hij met de tweede tijd al zien dat hij lang en hard kan stoempen. En ook heeft hij diverse ritten de forcing gedaan waarbij leden er één voor één afwaaiden. Omdat zijn sprint naadje is kwam het nog niet tot de eerste plek. Benieuwd hoe dat in 2025 gaat zijn?

En daarover gesproken. Hoe zal het in het nieuwe seizoen gaan. Het is zo goed als onmogelijk dat Charl nog zo’n seizoen gaat rijden. Wie gaat dat gat opvullen, of verrast hij ons toch nog? De tijd zal het leren….

Eindstand 2024

28 December 2023

Afgelopen seizoen 2023 was een bijzonder seizoen! Met de terugkeer van oude meester Charl als veelvraat van het jaar zet hij de tendens door die hij in 2022 gestart was. Dit jaar, net als vorig seizoen heeft hij de meeste overwinningen: 11 tegenover 8 vorig jaar. Alhoewel niet meer zo overheersend als in zijn beste jaren was Charl dit jaar de te kloppen man. Was hij ook de sterkste? Die eer valt misschien eerder de beurt aan Niels. Hoewel hij maar tot 6 overwinningen kwam en daarmee de 2^de plek in het lijstje van 2023 inneemt, denk ik dat hij dit jaar van de leden die regelmatig aanwezig was de man met de grootste motor was. Hij heeft diverse keren prachtige ontsnappingen laten zien die hij vol kon houden tot op de streep.

Met Niels en Charl hebben we dan eigenlijk de kanonnen van 2023 (en ook 2022) gehad. Want naast beiden kwamen slechts twee leden tot twee zeges: Sjors en Yasta. Laatste reed als steunlid dit jaar 3 keer mee, dus dat is wel bijzonder. Sjors pakte vorig jaar zijn eerste zege ooit bij de club en dit jaar dus twee maar had er waarschijnlijk ook wel meer dan die twee kunnen hebben als hij vaker was geweest.

En dan volgt er een rijtje van zeven leden die er allemaal één hebben weten te winnen. Daan, Eric, Gaetano, Jan Kees, Jochem N, nieuw lid Leo en Rob Naaijkens zorgde samen voor een groot aantal leden die dit jaar won: 11 leden dus! We moeten tot 2019 terug om een seizoen te vinden met meer dan 10 verschillende winnaars. En daarmee kom ik weer bij mijn openingsopmerking: 2023 was een bijzonder seizoen!  

Eindstand 2023

Eindstand 2022

28 November 2021

Winnaars seizoen 2021

Weer een jaar voorbij, en wat een jaar. Net als vorig jaar geen compleet seizoen. We begonnen pas op 4 april en de eerste 8 ritten konden we niet in groepsverband rijden. Pas vanaf rit negen konden we ons tegen elkaar meten in normale finales. En alhoewel het er een tijdje op leek dat we weer definitief terug naar 'normaal' zouden gaan bleek dat helaas ijdele hoop. Het verlengen van het seizoen met de maand november konden we daardoor helaas niet afmaken. De snertrit zou voor het tweede jaar op rij niet door gaan....

Dus uiteindelijk 26 ritten waarvan eentje afgelast. In het totaal dus 25 finales. Leek 2021 veel op het eerste coronajaar 2020, dat bleek ook te gelden voor dit overzicht. Wederom suprematie van Yasta die maar liefst 13 van die 25 ritten wist te winnen. Dan volgt een (heel) groot gat met de nummer 2, Charl. Onze oude vos is het duidelijk niet verleerd met vier zeges. Nummer drie is Niels die zijn eerste drie overwinningen bij de club pakte met overtuiging. 

Nummer vier Denny komt twee maal met de bloemen thuis. Gezien zijn kracht en snelheid zou je meer verwachten maar het bleef dus bij dat paar. Dan volgen er nog drie mannen die een rit wisten te kapen: Daan, Erik en Jochem. Wat voor Denny geldt, geldt zeker ook voor Eric. In de tijdrit kwam hij dicht bij raket Yasta wat aangeeft dat hij echt veel snelheid heeft. Maar in dit lijstje komt dat niet tot uiting. Daan pakte zijn ritje weer mee zoals al jaren. Gewoon geduldig wachten tot de echte kleppers er niet zijn en dan toeslaan. Jochem pakte ook zijn kans en maakt het rijtje van de zeven winnaars over 2021 compleet.

Net dus als vorig jaar maar een heel bescheiden aantal namen in het overzicht. Roy, Jan Kees, Johan, Rob Naaijkens horen eigenlijk ook hier thuis maar hebben alle maar 1 of 2 keer meegereden...... 

En dan 2022. Een coronavrij jaar? Wie zal het zeggen. Wat in ieder geval wel anders zal zijn is dat de nummers 1 en 4 van deze lijst de club gaan verlaten. Wie gaat het gat van Yasta opvullen? We gaan het zien.....

Eindstand 2021

Om de statistieken weer compleet te maken hieronder ook de stand van 2020!

Eindstand 2020

4 september 2019

Winnaars seizoen 2019 - deel 1

Meest opvallend dit seizoen is de opkomst van de nieuwe lichting! Yasta is daarvan het meest succesvol. Zijn teller staat maar liefst al op zes. Daarmee voert hij de voorlopige lijst voor 2019 aan. Maar ook Eric (2) en Rutger (1) en Iron (1) scoren dit jaar voor het eerst.

De nummers 2 en 3 Folke (4) en Denny (3) zijn nog relatief nieuwkomers. Beiden zijn nu 4 jaar lid maar winnen volop. De volgende op de lijst is een oude rot. Daan wint niet heel veel maar zijn teller staat al op twee terwijl zijn 50ste overwinning overall binnen handbereik ligt.

Rob en Roy hebben allebei 'slechts' een zege op zak. Maar beide leden zijn door verschillende redenen slechts een paar ritten geweest! Ook Arjan en Jochem pakken hun bloemetjes mee waarmee het aantal winnaars voor 2019 op 11 komt. Wie komt daar nog bij?

Eindstand 2019

1 november 2016 

Winnaars seizoen 2016

Er is een duidelijke aftekening als het gaat om de winnaars voor dit jaar! Jan kees (10) haalt meer dan een derde van de 28 overwinningen binnen. Roy en Charl (5) volgen op respectabele afstand. Twee leden halen ook meer dan 1 overwinning: Rob Naaijkens, waaronder afgetekend de tijdrit, en Jan Henning waaronder de Ardennerit hebben er allebei twee. Johan, Folke, Daan en Huub scoren een winst dit seizoen.

Meest opvallend is de come-back van Jan Kees. Als vanouds rijgt hij de zeges aan elkaar. Zeker als je bedenkt dat hij slechts 18 ritten aanwezig was!  Roy dendert gewoon door alhoewel zijn moyenne wat gezakt is: 5 op 13 dit jaar tegen 10 op 19 vorig seizoen. Charl complementeert de top drie. Vijf keer de bloemen is niet meer de kannibaal van vroeger, maar wel duidelijk een stuk beter dan de magere twee van vorig seizoen.

Jan Henning en Rob Naaijkens halen de bijzondere ritten binnen en scoren daarbuiten nog een keer. Met de vier solo-winnaars erbij komen we dit jaar op negen leden die weten te winnen.

Eindstand 2016

17 maart 2016 

Winnaars seizoen 2015
Is de omslag een feit? 2015 bracht een fonkelnieuwe, en bovenal jonge, winnaar. Roy Meerstra heeft na een tussenjaartje zijn stijgende lijn door gezet. Met tien zeges stak hij met kop en schouders boven de rest uit. Het zijn nog niet de aantallen van Charl in zijn hoogtijdagen, maar het verschil met de rest dit jaar is wel groot.
Net als in 2014 hebben we 26 keer een A-finale gereden. Ook leverde de tijdrit een A-winnaar op. Die 27 zeges werden door 11 leden verdeeld. Buiten Roy lukte alleen Daan het om meer dan twee zeges te pakken en wel vier om precies te zijn. Johan, Charl, René en Jan Henning kwamen tot twee overwinningen terwijl Rob Naaijkens, Jan Kees, Jochem, Tom en Huub één keer met de bloemen mochten wuiven.
Al met al een seizoen waarin veel leden, 11 is best wel een veelzijdig aantal, tot winst wisten te komen. Voor Tom en Huub waren het hun eerste zeges. Het enige lid dat we dit jaar niet aantreffen in het seizoensoverzicht is Joop. Normaliter pakt die altijd wel zijn ritje mee de laatste drie jaar. Dat de overwinningen netjes over veel leden verdeeld zijn is een trend die al zo’n vier jaar aan de gang is. In 2011 was het voor het laatst dat één lid, Charl in dit geval, tot tenminste 10 overwinningen kwam. Hij is overigens ook houder van het record: 18 ritten in seizoen 2003.
En dan de jaarlijkse vooruitblik: Gaan dit jaar de jonkies doorzetten? Tom , Huub, Jan Henning en natuurlijk Roy, ik schat in dat zij dit jaar meer dan de helft van de ritten voor zich gaan opeisen. En wat de vorig jaar aangekondigde talenten: Robbert, Ron, Jelle en Sjors? Gaat het hen dit jaar misschien wel lukken? Vorig jaar voorspelde ik al meer dan 10 winnnaars en dat is uitgekomen. Zal die trend dit jaar doorzetten? Kortom, het belooft ook deze keer weer een spannend jaar te worden.

Eindstand 2015

27 oktober 2014 

Winnaars seizoen 2014
Alweer een jaar ten einde! 26 keer hebben we een A-finale gereden en ook de beide tijdritten leveren een A-winnaar op. Dus 28 zeges in dit seizoen voor in het totaal 10 leden. Op zich is dat een redelijk normaal beeld, misschien wat weinig in vergelijking met de jaren dat we 31 zeges konden tellen zoals tussen 2005 en 2008 het geval was!
We reden dit jaar 36 ritten. Geen enkele opkomst werd afgelast maar wat je wel ziet is dat we dus 8 keer geen finale gereden hebben. De triotijdrit en de Javado hebben geen finales volgens de planning. Blijven er in totaal zes ritten over die dus een 'ongewoon' einde hadden. Het goede nieuws is dat we slechts één finale hebben moeten laten schieten door een valpartij. Dit was gelukkig nog een val zonder erg van Albert door de vele modder op de weg tijdens de rit van Den Inkel op 5 oktober. Eén rit kende geen finale omdat er te weinig A-rijders waren! Alleen Daan en Lars waren aanwezig buiten 16 leden die de B-finale wilden rijden. Er is toen besloten, ook mede omdat er slecht weer dreigde, geen splitsing te houden en ook niet af te sprinten. De overige 4 gemiste finales kwamen allemaal doordat het regende gedurende een gedeelte van de rit. Veiligheid boven alles wat dat betreft.
Wat ook 'normaal' is, is dat we 10 winnaars hebben. We zitten bijna altijd tussen de 8 en 10 zegevierders per seizoen. Enige uitzondering is 1998(!) met 14! Eén van die tien is oud-lid Hylke. Hij is vorig jaar gestopt maar reed op 27 april een keertje mee en won ook maar gelijk! Twee leden reden dit jaar voor het eerst in de prijzen: Jan Henning (2x) en Jochem (1x) mochten hun eerste streepjes laten zetten.
De meeste overwinningen waren net als vorig jaar voor Johan den Boer. Hij ging voortvarend van start met 4 overwinningen in de eerste zes gereden finales. Samen met Roy stak hij er toen duidelijk bovenuit. Voor Roy leverde dat toen niets op. Johan pakt er in de volgende twee maanden telkens nog één ritje bij en komt zodoende op 6 zeges. Na zijn deelname aan de Marmotte is echter ineens het kruid verschoten.
Nummers twee en drie zijn oude bekenden. Met vijf zeges heeft Rob Naaijkens de weg naar boven weer duidelijk gevonden! Drie van die overwinningen zijn speciale ritten: beide tijdritten is Rob oppermachtig en ook de Ardennenrit met aankomst op de vertrouwde Côte de Dochamps is voor hem. Ook Charl is weer van de partij. Eén ritje meer dan de drie van vorig jaar voor hem deze keer. Daarmee rond hij midden dit jaar de kaap van 150 overwinningen! Onze oude vos is het nog niet verleerd en dat blijkt uit het feit dat hij twee keer naïeve bijna-winnaars op de streep weet af te troeven. Je hebt pas gewonnen als je over de streep bent! De volgende in de lijst over 2014 is Joop. Net als Charl heeft hij een neus voor het goede wiel. Hij is op zijn sterkst in harde finales die op een sprint uit draaien. Nog net even in de laatste meters een krachtige jump plaatsen en zo je ritjes meepakken. Alweer voor het derde jaar op rij levert dat de bloemen op, dit jaar zelfs drie keer, een buitengewone prestatie!
Zo hebben de beste vier van het seizoen samen 18 keer mogen juichen. De overige 10 keer worden verdeeld over 6 personen waarvan vier ieder twee keer wisten te winnen. OP de eerste plaats is dat een beetje tegenvallende Roy. Na zijn 6 keer in 2013 en vijf keer eerste zijn in 2012 werd veel van hem verwacht. Met zijn talent en snelheid zou er meer in moeten zitten! Misschien volgend seizoen? Daan pakt er ook twee en doet dat de afgelopen 15 jaar gemiddeld elk jaar zo'n beetje. Jan Henning is al genoemd; ook hij twee. En de laatste met twee is Frenk. Hij heeft een prima voorbereiding gehad op weg naar de Marmotte en daar goed gereden. Daarna heeft hij dat weten vast te houden. Eind september leverde hem dat twee keer op rij de overwinning op terwijl een week later hij maar net geklopt wordt op de streep door Charl! Nog twee leden pakken er beide één: Hylke en Jochem. Zij werden al eerder genoemd.
Over het algemeen gezien valt dit seizoen uiteen in twee delen. In de eerste maanden zijn het Johan en Roy die erbovenuit steken. Zij eindigen week in week uit bij de besten en bijna iedereen stemt zijn finale op hen af. Daarna komt daar de klad in, mede omdat zowel Johan als Roy niet zo vaak meer aanwezig zijn. Er is echter niemand die echt profiteert van dit feit. Alleen Rob een beetje. Wat je nu ziet is dat een overwinning bij de A blijkbaar zo hoog wordt gewaardeerd dat veel finales op slot zitten. Het is vooral een kwestie van goed kijken en vooral wachten. Het komt nauwelijks tot geslaagde ontsnappingen en veel verschillende leden kunnen profiteren. Spanning genoeg telkens weer en ook genoeg animo om bij de A te rijden. Wat dat betreft is de groep A-rijders altijd groot in aantal geweest!
En dan is het tijd voor een blik vooruit. De groep is in de breedte gegroeid. Ik ben benieuwd of er in 2015 leden echt bovenuit gaan steken? Het zou me niet verbazen dat we meer dan 10 verschillende winnaars gaan krijgen omdat er gewoon een aantal leden zijn die dit seizoen niet wisten te winnen maar er wel helemaal klaar voor zijn: Robbert, Huub, Ron, Jelle en Sjors? Zij moeten in staat zijn daartoe. En dan zijn er leden die al eerder gewonnen hebben maar dit jaar niet: René en Jan Kees bv, maar ook Frans, Albert en Perry! Kortom, het belooft een spannend jaar te worden. We zullen zien....

Eindstand 2014

28 juli 2014 

1ste helft seizoen 2014

Het seizoen 2014 is inmiddels ruim over de helft. Na 23 ritten kunnen we vaststellen dat er nog geen rit afgelast is maar dat dat niet betekent dat we ook al 23 winnaars hebben! Al vijf keer dit jaar is door regen de finale niet verreden en ook leverde de triotijdrit geen individuele winnaar op. Dus 17 winnaars tot nu toe!
Ruim één op de drie keer was het Johan die zegevierde. Zes ritten tot nu toe. Vooral in de eerste weken was Johan ongenaakbaar. Rob Naaijkens heeft er al drie, evenveels als heel 2013, waaronder de korte tijdrit en de Ardennenrit. Joop en Charl hebben ieder twee ritten. Voor Charl maakt dat de 150 vol! Tot slot zijn er nog drei renners die allemaal één streepje achter hun naam hebben: Roy, Daan en Hylke. Hylke is eigenlijk geen lid meer maar reed als gastrenner een ritje mee en won zeer overtuigend.
Nog 12 kansen zijn er in het resterende deel van het seizoen....

28 februari 2014 

Winnaars seizoen 2013
Terugkijkend op 2013 valt me op dat we ‘slechts’ 26 winnaars hebben gehad bij de A-finales! Elk jaar plannen we 35 ritten, in 2014 zullen het er bij uitzondering 36 zijn, waarvan in principe alleen de TrioTijdrit en de Javado-rit geen individuele winnaars op zullen leveren. Dat van die 33 kansen er maar 26 ‘benut’ worden geeft wel aan dat we dit jaar met bijzondere omstandigheden te maken gehad hebben.
Op de eerste plaats werden er twee ritten afgelast. Dus dat is logisch dat er dan niemand kan winnen! Ook hadden we voor dit seizoen de Dammentocht op het programma staan en die eindigt nu eenmaal niet op één van onze finale-parcoursen. Twee keer in deze jaargang werd onderweg besloten geen finale te houden omdat het onderweg te hard regende. Dit was zowel in onze Ardennenrit het geval, toen reden we de laatste twee uur in de stromende regen bij veel wind en lage temperaturen. Maar ook de laatste rit van het jaar, onze snertrit, hielden we geen finale. Jammer toen was dat het heel de rit droog bleef tot de laatste 15 minuten. Maar ook toen hadden we niet alleen met nattigheid maar ook met veel wind te maken waardoor een finale onverantwoord was! Tot slot waren er nog twee finales die wel begonnen zijn maar nooit een winnaar opleverden omdat er gevallen werd in volle actie. De eerste duikeling betrof de val van een enkeling: Mark de Kok raakt even met zijn voorwiel van de weg in de berm en valt. Hij kan zijn weg even later gelukkig zelfstandig vervolgen. De tweede valpartij in de finale is beduidend ernstiger. In de rit naar Malland wordt windaf stevig doorgereden wanneer de voorste man in het A-peloton een lekke voorband krijgt en al zwabberend van zijn lijn afwijkt. Omdat er dan wiel in wiel wordt gereden gaan Frenk, Joop, Johan, Albert, Jochem en Robbert onderuit. Vooral Frenk is vervelend op zijn gezicht terecht gekomen en moet per ambulance naar het ziekenhuis afgevoerd worden, een paar tanden achterlatend!
Dus al met al 26 uitgereden finales. Het is Johan den Boer die net als een jaar eerder weer de meeste overwinningen binnen sleept. Maar liefst acht keer drukt hij zijn wiel als eerste over de streep waaronder de lange tijdrit. Eigenlijk zijn het er negen want de triotijdrit wordt door zijn team gewonnen, voornamelijk door zijn inspanningen! Nummer twee dit jaar, qua aantal overwinningen in ieder geval, is Roy. Hij wint zes keer. Wat wel opvallend is is dat hij dat in twee series van 3 doet! In maart 3 weken achter elkaar en ook in juli 3 keer (bijna) achter elkaar. Johan en Roy steken er echt bovenuit met zijn tweeën, en dat weerspiegelt ook het nivo van deze twee kanjers.
De twee nummers drie op de lijst komen beiden tot drie overwinningen. Voor Charl is het ‘slechts’ drie keer na de 5 overwinningen in 2012 en 10 in 2011, voor Rob Naaijkens is het na de ene schamele overwinning in 2012 een mooie prestatie! Verder is er nog één lid die tot een score van meer dan één komt: Daan.
Resten nog vier overwinningen die netjes verdeeld worden door Jan Kees, Hylke, Joop en voorzitter René. Laatst genoemde merkte in 2013 dat een wisseling van baan plus een stevige studie een forse wissel kunnen trekken op je winnend vermogen! Hij zal graag in 2014 weer ouderwets scoren. Ook voor Jan Kees is die één wat aan de magere kant na de vier zeges in 2012. Hylke zou tot meer overwinningen in staat moeten zijn. Wat sterkte betreft doet hij zeker niet onder voor Johan en Roy. En Joop pakt weer zijn ritje mee. Joop is ijzersterk als het om aanklampen op het juiste moment aan komt. Hij heeft in menige ontsnapping gezeten en daarom is het ook niet onlogisch dat hij rit nummer 25 op zijn naam scheef.
Inmiddels is seizoen 2014 weer begonnen en is de start een copy van 2013. Johan, Roy en Jan Kees laten zien dat ze de winter goed zijn doorgekomen. Maar zij zijn niet de enigen! Het nivo was die eerste finale behoorlijk hoog. Dat belooft dus wat!

Eindstand 2013

7 november 2012 

In 2012 ‘slechts’ 28 finales! Ook dit jaar een afgelaste finale door een (massale) valpartij. Niet zoals in 2011 in de finale zelf, maar al in het begin van het rondje Vossemeren gingen er een aantal leden zo hard onderuit dat we zes man per ambulance afgevoerd zagen worden en dus geen finale reden! Maar bovenal speelde het weer ons erg parten dit seizoen! Rit 14 werd op 3 juni afgelast. Dat was de enige rit overigens die in zijn geheel niet door ging maar ondanks dat we op de andere 34 zondagen wel van start gingen was het op 3 van die ritten zodanig nat dat er geen risico’s werden genomen. Op 24 juni (Ardennenrit!), 8 juli en 26 augustus was het in minder of meerdere of heel erge (26/8) mate nat dat het bestuur ter plekke besloot er geen wedstrijd van te maken!
Acht en twintig finales dus met 29 winnaars!? Rit 21 via Vlake leverde 2 winnaars op. Johan en Charl kwamen gelijktijdig over de streep. En aangezien niemand de winnaar aan kon wijzen voor deze keer dus 2 bosjes bloemen. Dit jaar hadden we negen winnaars. Vorig jaar waren er nog tien winnaars maar verder is dit een vrij normaal beeld. Alle traditionele namen die verwacht werden hadden prijs op Frans Goddrie na. Verder één ijzersterke nieuwkomer: Roy Meerstra. Maar liefst 5 overwinningen in zijn tweede seizoen pas! Wat gaat dat worden in de toekomst.
Zoals al opgemerkt: de mannen die elk jaar hun ritjes pakken deden dat ook dit jaar weer. Maar de trend die al een tijdje aan de gang is wordt dit jaar nog sterker doorgezet: Niemand springt er echt bovenuit! Vijf renners pakken 6, 5 of 4 ritten. Het is uiteindelijk Johan die bovenaan het lijstje prijkt met 6 overwinningen. Twee daarvan zijn de zeer overtuigende overwinningen in de individuele tijdritten. En verder was zijn seizoenstart heel sterk. Johan kwam uiterst gemotiveerd uit de voorjaarstrainingen. Twee renners komen tot vijf zeges. Charl heeft duidelijk meer moeite om te winnen dan de afgelopen jaren. Voor hem is 5 een bescheiden aantal. We moeten tot het jaar 2000 terug gaan om zo’n ‘slecht’ seizoen te vinden voor hem. Ook nieuwkomer Roy komt tot vijf. Op 17 juni pakt hij zijn eerste en toen was het nog de vraag of dit een toevalstreffer was omdat de rest naar elkaar keek. Met name in de laatste twee maanden heeft Roy zelf hierop het antwoord gegeven: Met hem moet serieus rekening gehouden worden! Vooral in de rit naar Biezelinge rijdt hij een ijzersterke finale met heel veel wind tegen.
Twee leden hebben het tot vier streepjes op de palmares gebracht. Voorzitter René kende een sterke eerste seizoenshelft. Al zijn zeges dateren van voor de zomervakantie. Dit geldt eigenlijk ook voor de tweede man met vier overwinningen. Jan Kees boekt drie daarvan in de eerste 8 ritten. Pas in oktober voegt hij daar zijn laatste aan toe. Met deze 5 leden hebben we al 24 van de 29 streepjes besproken. Restten er ons dus nog 5!
Met de doorbraak van Johan en de komst van nieuwkomer Roy is de groep kanshebbers op een overwinning in de A-finale duidelijk groter geworden. Dit leidde duidelijk tot andere finales dan voorgaande jaren. Het ontvluchten van de groep werd beslist moeilijker omdat er goed gekeken werd. Voor aanvallers puur sang was het daarom moeilijker om voorop te blijven. Daartegenover stond dat er redelijk vaak met een grote groep werd aangekomen. Man die hier met meest van wist te profiteren was Joop. Hij pakte twee zeges op deze manier door oplettend te rijden en de juiste mensen in de gaten te houden. Daar moet dan wel direct bij gezegd worden dat hij dit jaar in goede conditie verkeerde en ook in staat was om te volgen wanneer dat moest!
Vooral Rob Naaijkens heeft te lijden gehad van de gewijzigde omstandigheden. Alhoewel hij in de breedte gezien misschien minder sterk was dan in 2011 was het voor hem vaak ondoenlijk om alleen of met een klein groepje weg te blijven. Slechts één rit dit jaar voor hem maar die was dan ook wel van grote klasse: Direct vanuit het begin van de finale alleen in de aanval en gefinisht! Ook één rit voor Frenk Bosters. Frenk trainde er dit jaar flink op los met het oog op zijn deelname aan de Marmotte. In die periode zat hij vaak voorin en in de rit langs de Galderse Meren was hij het meest attent in de slotfase. Ten slotte nog één man met één zege: Daan pakte in de laatste rit van het seizoen een sprintzege!
Johan en Roy zijn duidelijk de mannen in opkomst! Charl zakt wat terug maar komt toch nog op de tweede plek. Jan Kees en René pakken ongeveer het zelfde aantal finales als in de afgelopen jaren. Zoals al eerder gezegd is de ‘top’ breder geworden. Ook het algehele nivo bij de A-finales is hoog. Veel leden kunnen goed volgen waardoor vaak ook veel mensen er in de laatste kilometer nog bij zijn en dus kans maken om te winnen.
Wat zal 2013 gaan brengen? Gaat Roy zich nog verder ontwikkelen en de positie van Charl overnemen? Wat gaat Johan doen. Hij is ijzersterk als tijdrijder maar zijn zwakke punt is de sprint. Gaan René en Jan Kees zich dominanter op stellen. Beiden weten wat het is om veel ritten te winnen. Dat geldt zeker ook voor Charl. Maar voor hem gaat de leeftijd ook meespelen. Was 2012 een tijdelijk dipje of zal hij zich moeten schikken in een bescheiden rol? En wat gaat Rob Naaijkens doen? Hij zal zijn tactiek moeten aanpassen om in het komende jaar beter te scoren. Gaat hij terrein terugwinnen op Johan in de tijdritten? En hoe zit het met nieuw (of oud) talent? Joop heeft de smaak te pakken en beschikt over een goede einsprint. Frenk heeft voldoende inhoud. Maar lukt het hem ook komend jaar?
En dan de leden die in 2010 nog een ritje wisten mee te pikken maar vorig jaar droog stonden. Albert, Perry en Hylke: gaan zij dit jaar weer toeslaan? Of Robbert Maartense. Hij reedt de laatste weken van 2012 opvallen goed en aanvallend. Kan hij in 2013 zijn allereerste gaan pakken? Of krijgen we een echte outsider op het podium? Reinier, Renzo of misschien wel Richard. Wanneer het een keer meezit is het voor hen toch ook zeker mogelijk!
Kortom, we zullen het zien.....

Eindstand 2012

2 november 2011 

In het seizoen 2011 hebben we 30 keer om de bloemen gestreden. Dat hadden er 33 kunnen zijn, zij het dat we twee keer geen finale hebben gereden omdat het regende in de finale en één keer is de finale gestaakt omdat voorzitter René heel hard onderuit ging. Bij de triotijdrit, de Javadorit en de dammentocht wordt er sowieso geen finale gereden!
Dit jaar tien winnaars die één of meerdere keren de bloemen mochten ophalen. Dit is een vrij normaal beeld alhoewel we de afgelopen twee jaar elke keer maar 8 leden hadden die wonnen. Het invoeren van het ploegenspel dit jaar zal hier waarschijnlijk mee te maken hebben want doordat de favorieten elkaar goed in de gaten hielden kon een ploeggenoot soms op het laatst toeslaan! Hylke, Perry en Albert hebben op deze manier hun eerste overwinning bij de Markies binnen gehaald. Maar ook Frenk heeft kunnen profiteren van zijn sterke ploegmaten. Voor hem twee keer de zege waarbij wel opgemerkt dient te worden dat het niet alleen dank zij zijn team was dat hij won: Dit jaar maakte Frenk een zeer goede en fitte indruk. Terecht dus twee streepjes voor hem!
Verder een verwacht beeld: de mannen die elk jaar hun ritjes pakken deden dat ook dit jaar weer. Alleen Frans bleef droog staan. Belangrijkste oorzaak was een serieuze valpartij tijdens een training halverwege het seizoen. Hij heeft enkele dagen in het ziekenhuis gelegen en met gebroken ribben is het moeilijk fietsen, laat staan winnen!
Grootgrutter dit jaar is Charl. Dat is op zich niet zo vreemd! Tien stuks deze keer, een respectabel aantal. Kanttekening wel is dat hij 30 ritten mee gefietst heeft en dus op een moyenne van 1 op 3 uitkomt. Zijn laagste sinds 2001! Net als vorig jaar komt Jan Kees op de tweede plek. Ook hij heeft net als Charl één streepje minder dan in 2010 maar dus nog altijd 4 overwinningen. Gezien zijn sterke tweede gedeelte van dit jaar vermoed ik dat het in 2012 wel meer zullen zijn! René had er vorig jaar 5 maar blijft nu steken op 3. Hij heeft zich helemaal op de sprint toegelegd maar dat heeft dus dit jaar weinig rendement opgeleverd.
Rob Naaijkens heeft er net als vorig jaar 3 te pakken. In 2010 waren twee van die overwinningen nog behaald in de beide individuele tijdritten, dit jaar lukt dat niet en moest hij op zijn favoriete discipline twee kaar Johan voor zich dulden. Wel pakt hij fraai de winst in de jubileumrit in de Limburgse heuvels. Ten slotte nog één man met drie zeges: Daan pakte direct de eerste twee ritten in het prille seizoen. Op zijn derde moest hij tot in oktober wachten.
Johan zet zijn lijn die vorig jaar met één overwinning werd ingezet door en pakt er dit jaar 2. Zoals hierboven al gezegd was dat beide keren in de tijdrit. Rob is overigens niet van plan dat in 2012 weer te late gebeuren. Dat kan dus een leuke strijd worden! Helaas voor Johan geen reguliere rit dit jaar. Gezien zijn aanvalslust misschien niet terecht.
Al met al weer een bewogen jaar waarbij de trend van vorig jaar zich doorzet. Niemand steekt er met kop en schouders bovenuit en de toppers zitten dicht bij elkaar. Ook lijkt de groep in de breedte ook steeds sterker te worden waardoor er minder snel groepjes weg kunnen rijden. De enige die hier vooralsnog van lijkt te profiteren is Charl die altijd attent rijdt en over een goed eindschot beslist. Maar omdat er veel gekeken wordt blijft er vaker een grote- of zelfs complete- groep over en kan iedereen met wat geluk een ritje pakken. Hoewel de aanvallers hier misschien minder gelukkig mee zijn is het voor de finales op zich een goede zaak dat meer leden een kans hebben.
En hoe zal het gaan in 2012? we zullen het zien.....

Eindstand 2011

2 november 2010 

And the winner is….
Het laatste stukje van vorig jaar sloten we af met een hoop vragen. Vragen die in 2010 beantwoord zouden gaan worden. Inmiddels heeft de snertrit plaatsgevonden en is het seizoen achter de rug en zijn inderdaad de vragen beantwoord!
Als eerste de titanenstrijd. Daar was zeker geen sprake van om twee redenen: Op de eerste plaats omdat Charl ‘gewoon’ weer ouderwets de meeste zeges voor zich opeiste. Maar net als vorig jaar is het geen suprematie meer. En dus nadat René vorig jaar de kannibaal van de club was, heeft Charl dat voor dit jaar weer recht gezet. Op de tweede plaats hebben de beste sprinters binnen de club een verbond gesloten. Dit verbond ging duidelijk verder dan een niet-aanvals-verdrag en hielp voornamelijk Charl om de concurrentie voor te blijven.
Die concurrentie was dit jaar aan kracht aan het winnen. Met name de opkomst, of beter gezegd een revival, van Jan Kees was daar het meest voelbaar: Na drie jaar van droog staan pakt hij dit jaar 5 ritten. Daarmee is hij in frequentie de nummer 2 van dit seizoen, zei het ex equo met René van Dongen. Alleen had Jan Kees hiervoor 19 ritten nodig en René 30. Samen met Charl hebben zij 21 van de 28 overwinningen op zak!
Resten er dus nog 7 streepjes! Twee ‘verliezers’, dwz Rob Naaijkens en Frans , konden hun prestatie van vorig jaar niet evenaren en zeker niet verbeteren. Rob kwam toch nog tot drie keer waarvan de twee individuele tijdritten natuurlijk wel hele mooie zijn en Frans pakte er slechts één, maar ook een verdiende: de Ardennerit. Tot slot was er nog één renner die wel wist te consolideren, zei het met een bescheiden aantal van 1: Daan.
De laatste twee streepjes zijn voor John Mens en Johan. Voor John was het zijn tweede na een eerste overwinning in 2008. Met een prima solo op 20 juni laat hij wederom zien dat hij een stoemper is! Johan mag zijn eerste bloemen ophalen op 18 juli. Samenvattend: dit jaar waren er 8 leden die een overwinning behaalde bij de A, hetzelfde aantal als vorig jaar. Vier leden pakten samen 24 zeges, de overige 4 kruimels werden door vier leden eerlijk verdeeld.
De vraag over de titanenstrijd hebben we al behandeld. De overige vragen eigenlijk ook: Jan Kees is nog niet terug op zijn oude nivo maar zal erg blij zijn met zijn prestaties. Broer Daan wilde meer dan één streepje, zat er een paar keer ook dichtbij, maar dat lukte hem niet. Hij zat dit jaar klem in het pact van Dietvorst en van Dongen. Dat gold in nog veel sterkere mate voor Rob. Hoewel hij dit jaar beslist net zo sterk was als in 2009 en de tijdritten soeverein wint, pakt hij slechts één reguliere rit. Frans heeft zich misschien wel gericht op de tijdrit, in ieder geval op de korte, maar moest constateren dat tegen Rob dit jaar geen kruid gewassen bleek.
En hoe gaat het in 2011? Wie wordt er ‘kannibaal’ deze keer? Of is het waarschijnlijker dat er niemand meer echt bovenuit gaat steken? Wat dit jaar al opviel is dat het niemand gelukt is om een bepaalde periode te domineren. Uiteraard zullen de 4 toppers Charl, Jan Kees, René van Dongen en Rob Naaijkens wel weer scoren terwijl ook Frans en Daan onder normale omstandigheden waarschijnlijk tot winst zullen komen. Er zijn ook nog wat outsiders die zeker een rit kunnen winnen. Johan, John Mens, Joop, Frenk en Renzo hebben de kwaliteiten maar zullen dan wel wat vaker uit hun schulp moeten kruipen. Met afwachtend rijden zal het denk ik moeilijker gaan worden dan dit jaar. En dan zijn er natuurlijk nog een aantal nieuwe leden die misschien komend jaar hun eerste ritje kunnen pakken. Robbert rijdt altijd attent en Ruben heeft in de Ardennenrit en met name in de laatste tijdrit laten zien dat hij ondanks zijn sigaretje heel hard kan fietsen. En na een jaar afwezigheid maakt ook Hylke weer deel uit van de club. Dus wie weet? Maar hoe het ook zij, afhankelijk van het weer zijn er in 2011 weer zo’n 30 kansen!

Eindstand 2010:

26 oktober 2009

Wielerseizoen 2009 zit er ook voor onze club weer op. Na de vorige stand in augustus kwam Charl heel sterk opzetten en leek rechtstreeks af te stevenen op de meeste overwinningen dit jaar. Maar het liep anders! René kon in de laatste twee weken toch laten zien dat hij Charl kan pakken! Eerst met een lange ontsnapping en een week later zelfs in de sprint!
De laatste 11 weken waren daarom wat eentonig. Twee keer geen finale ivm JAvadorit en de tijdrit. Zeven keer op rij won Charl, de laatste twee keer dus René. De tijdrit ging overigens souverein naar Rob Naaijkens. Rob kwam daarmee op zes overwinningen dit seizoen waarvan 3 in speciale ritten: twee keer de tijdrit en de ardennenrit. Hij is trouwens het eerste lid die de drie speciale ritten in één seizoen weet te winnen!
Van de grootverdieners bleef alleen Jan Kees droog staan dit jaar. Maar hij is duidelijk op de weg terug. Een kwestie van tijd dus alvorens hij weer eens een rit kan pakken. Broer Daan blijft telleurstellend steken op één zege. Frans pakt er twee, ondanks dat hij geen tijdrit wist te winnen. Dennis pakt zijn bijna traditionele ritje mee terwijl Renzo en Rob Franken hun eerste ovrwinning bij de A weten te boeken. Vooral voor Rob een beloning voor een meer dan verdienstelijk seizoen!
In maart 2010 gaan we weer van start met een schone lei! Krijgen we een voortzetting van de titanenstrijd tussen Charl en René? Gaat Jan Kees terugkomen op zijn oude nivo? Weet Rob Naaijkens zijn hoge scores van de afgelopen jaren vast te houden. En wat doet Frans? Gaat hij zich richten op de tijdrit? Daan wil zeker meer dan één streepje achter zijn naam terwijl Rob Franken en Renzo nu de smaak te pakken hebben. En wie zijn de outsiders? Gaat John Mens eindelijk eens winnen? Kan Joop zijn sprintersbenen eens goed in stelling brengen? Komt Dolf weer opzetten? Weet Dennis ons weer te verrassen?
Kortom, vragen genoeg. Voor de antwoorden verwijs ik je graag naar 2010!

Eindstand 2009:

23 augustus 2009

Inmiddels zijn we middenin de vakantieperiode 2009. Tijd voor een tweede tussenbalans! Na 6 door hem mee gereden clubritten zonder, wist hij vandaag en vorige week de eerste twee om te zetten in een overwinning! Benieuwd hoe "kannibalissimo" van Dongen uit de vakantie (en van de Ventoux) terugkeert....
Het aantal kansen om finales te winnen was de voorbije periode al laag vanwege de afgelasting op 2 augustus en het annuleren van de finale op 19 juli hoewel ik hier graag de naam van de morele winnaar noem: Wouter van Welzen.
Renzo wist (ondanks Lars...) zijn eerste zege binnen te halen en blijft ook in elke finale goed meedoen.

12 juli 2009

Inmiddels zijn we alweer voorbij het midden van het seizoen 2009. Tijd voor een eerste tussenbalans!
Er zijn serieuze tekenen van een machtswissel aan de gang! Meest opvallend is dat onze huidige 100+ winnaar Charl dit jaar nog niet gescoord heeft binnen de club. Van de vijf door hem mee gereden clubritten wist hij er geen één om te zetten in een overwinning? Gezien de uitslagen die we met enige regelmaat in de krant kunnen lezen van de BWF is hij echt wel in vorm. Afwachten dus maar?
Zijn plek van hoogst scorende renner is deze eerste helft van 2009 overgenomen door onze voorzitter René. De ontelbare trainingsuren en een groot doorzettingsvermogen werpen nu zijn vruchten af, mede door een beter ‘koersinzicht’. René staat alweer op 7 en is daarmee nu al productiever dan heel 2008! Een goede en verwachte nummer twee is Rob Naaijkens. Winnaar van de korte tijdrit en de Ardennerit onderstreept hij zijn kracht en ijzeren wilskracht om anderen op de fiets ‘pijn‘ te doen. Vier keer is zijn voorlopige score. Samen zijn deze twee veelvraten goed voor 11 zeges! En dan te bedenken dat er ‘al’ 16 finales gereden zijn….
Vier leden wisten die laatste vijf zeges te behalen. Frans pakte rit nr 4 als hij profiteert van de impasse tussen de twee sprinters uit de kopgroep van 4. Ook was rit 17 voor hem na geduldig wachten en op het juiste moment toeslaan. Rob Franken bevestigt op 3 mei zijn puike vorm met een fraaie solo. Op 1 juni is het Dennis Karlik die ook solo de hele finale voorop blijft en niet meer terug gepakt wordt. Tot slot is het zondag 12 juli de beurt aan Daan. De overwinningen komen niet zo makkelijk meer voor hem maar hij is op de weg terug na twee wat mindere seizoenen.

29 Oktober 2008

Het seizoen is ten einde! We kunnen de balans opmaken voor het afgelopen seizoen en de consequenties daarvan op de totaallijst!
De eindstand van 2008:

26 mei 2008

Joop boekte afgelopen zondag zijn eerste overwinning bij de A! Daar was hij buitengewoon blij mee gezien de superlatieven die hij aanheft in zijn reactie in het ritverslag van de Zeelandbrugroute. Hij treedt hiermee toe tot de groep van Bloemenvergaarders, spreekwoordelijk dan wel!
Vanaf 1996 zit ik bij de club en vanaf 1997 houd ik de statistieken bij, onder andere over de winnaars bij de A. Van voor die tijd beschik ik niet over betrouwbare informatie. Ik houd me overigens altijd aanbevolen voor gegevens van voor die tijd! Sinds 1997 is het 26 leden gelukt om één of meer overwinningen bij de A te rijden. Vijf daarvan hebben de club inmiddels verlaten zodat van de huidige ledenlijst maar liefst 21 renners een keer de vreugde van het winnen hebben mogen ervaren. Joop staat nu op dezelfde hoogte als Reinier Goosens, Jos Herrings, Corné van Terheijden en Piet van Egeraat die allemaal één keer de bloemen mochten afhalen.
Eén treetje hoger vinden we Frank Tack, Pierre van Loon, Piet Suikerbuijk en de oud leden Kees Sebrechts, Jack Bakx en Jan Blokland met ieder twee streepjes in de overwinningenlijst van de TC. Dennis Karlijk heeft er drie, Wilco Buijsen heeft vier en Johnny de Bruijne heeft inmiddels al 5 streepjes. Voor laatst genoemde zullen daar vermoedelijk nog wel wat streepjes bijkomen. René Been en Frenk Bosters hebben er weer eentje meer en André van Dongen staat op 7. Al moet daar bij gezegd worden dat die allemaal in het vorige millennium gescoord zijn! Gezien zijn huidige vorm zou het mij niet verbazen wanneer er binnenkort weer eentje voor André bijkomt. Tot slot zijn er nog twee leden die de grens van tien nog net niet gerond hebben: Dolf Kuipers en René van Dongen. Zij staan (nog) op negen.
Er blijven nu nog 7 namen over. De nummers 7 en 6 zijn beiden oud leden. Voor hen die al wat langer lid zijn, zijn het wel leden met naam: Charl Franken, de man van de lange adem, scoorde 14 zeges. Hij moest het vooral van lange ontsnappingen en zijn strijdlust hebben want zijn sprint was niet sterk. Een sterk staaltje liet hij zien in een Halsterse finale toen Charel al direct na de brug wegsprong. Achter hem hadden ze zoiets van laat maar rijden, die pakken we later wel terug. Maar op het moment dat ze achter hem met een man of vier goed gingen trekken waren ze al te laat. Een sterke prestatie. De nummer zes is Johan Huis. In de tijd dat ik net bij de club kwam kijken was hij de tijdrijder binnen de TC. Vooral in die discipline heeft hij gescoord. Ook hij miste een eindschot maar was net als Charel een type renner dat veel en graag aanviel. Hij vocht menig gevecht uit met Jan Kees van Dommele die we later nog tegenkomen. Johan reed in totaal 17 keer als eerste over de streep.
Op de vijfde plaats staat een man die de vorige twee seizoenen goed uit de verf kwam maar dit jaar nog droog staat. Rob Naaijkens staat op 18. Hij heeft een keer de korte tijdrit gewonnen, een keer de Ardennenrit en verder bijna uitsluitend overwinningen door ontsnappingen. Niet voor niets heeft hij ook de trofee voor strijdlustigste renner thuis in de kast staan. Hij moet het wel van aanvallend rijden hebben want zijn sprint is naadje.
Op plaats vier de ‘Mister Chrono’ van onze club. Van de 23 overwinningen die hij boekte, zijn er 13 behaald in een tijdrit. Vooral in de lange tijdrit is hij nagenoeg onklopbaar. Ook heeft hij twee keer de Ardennenrit gewonnen. Frans Goddrie is de man van de regelmaat, elk jaar pakt hij zijn ritjes mee met uitzondering van 2006. Toen ging hij ook ‘reguliere’ ritten winnen door in de laatste kilometers weg te springen.
En dan de top 3.
De man op de derde plek staat al weer meer dan een jaar droog. Daan van Dommele heeft er precies 25. Zijn mooiste overwinning vindt hijzelf de winst in de Ardennenrit van 2005. In dat jaar scoorde hij 8 keer waaronder ook sprintzeges tegen Broer Jan Kees en beste sprinter van de club Charl Dietvorst. Net als Frans pikt hij elk jaar zijn puntjes bij elkaar. Hij moet het voornamelijk hebben van ontsnappingen.
Op plek twee staat de broer van Daan, Jan Kees van Dommele. Tot 2001 ongenaak- en onverslaanbaar! In die tijd lag zijn gemiddelde ruim boven de 50%. Dwz dat hij meer dan de helft van de ritten won. Zijn teller staat maar liefst op 60 overwinningen!! Zijn basis was zijn historie als amateur wielrenner bij de KNWU. Zijn laatste overwinning stamt alweer uit begin 2006 en tegenwoordig zien we hem voornamelijk bij de B. Hij was all-round en wist beide tijdritten en de ardennenrit een aantal keren te winnen en kon meer dan verdienstelijk sprinten. Net als Charl Dietvorst nu, beheerste hij tot 2001 de A-finale.
De nummer één positie is onbedreigd en met afstand voor Charl Dietvorst. Begin dit jaar scoorde hij zijn 100ste overwinning en inmiddels staat hij al weer op 104! Hij is een sprinter in hart en nieren. Net als wel meer leden binnen de club rijdt hij koersen. Hierdoor heeft hij veel basissnelheid en veel inhoud waardoor hij op dit moment vaak de te kloppen man is. In goeden doen kan hij in zijn eentje de finale controleren en met elke ontsnapping meespringen en het in de sprint afmaken. Hij heeft twee keer de korte tijdrit gewonnen maar het is hem nog niet gelukt om de lange tijdrit te winnen. Verder ontbreekt het hem ook aan klimmerscapaciteiten want hij is de enige in de top 7 die nooit de Ardennenrit wist te winnen!
Het seizoen 2008 is al weer 12 finales oud. Joop heeft er één, Frans twee en de rest is verdeeld tussen ‘opkomend talent’ René van Dongen (4) en ‘good-old’ Charl (5). Tot op heden heeft één kanon zich nog afzijdig gehouden. Johnny heeft zich nog niet met de sprint bemoeid. Wat niet is kan nog komen? Ook staan er wat nieuwe gezichten aan het venster te koekeloeren. John Mens en Renzo moeten in staat zijn om ook hun ritje te winnen. Rob Naaijkens en Daan staan nog droog, net als Dolf. Zij willen beslist die hatelijke nul wegpoetsen en zijn daar ook toe in staat. En dan zijn er ook nog een paar outsiders die na jaren winstloos misschien ook weer eens kunnen verassen. Met name Frenk Bosters en André van Dongen rijden tot nu toe sterk. We zullen het zien!