Rucphen

RUCPHEN, DROOG MAAR TOCH NAT!

De laatste zondag van oktober.  De herfst is al volop bezig om bomen te ontdoen van al hun bladeren. Dat is goed te merken op veel plekken. Soms is het fietspad nauwelijks meer te onderscheiden. Oppassen geblazen dus. Wel is het momenteel droog tussen langere periodes van regen in. Maar de wegen zijn kletsnat op veel plekken. Dubbel oppassen dus!

De laatste zondag van oktober. Eigenlijk zou dat de snertrit betekenen. In een normaal seizoen zouden we niet alleen de klok een uur terug zetten maar tevens ook met een korte rit, een gezellig samenzijn na afloop van die korte rit en een kop of bord overheerlijke snert afscheid nemen van alweer jaar rijden in clubverband. Maar ja, ook in 2021 gooit corona op veel manieren roet in het eten. Het begin van het seizoen mochten we niet in groepsverband rijden en daarom heeft het bestuur besloten om seizoen 2021 wat op te rekken en alle zondagen in november gewoon een clubrit te rijden. Kortom, vandaag (nog)  geen snertrit maar een gewone clubrit.

Arjan komt mij iets voor negenen ophalen. Ik ben dan al een hele tijd wakker omdat mijn automatische wekker niet meer zo automatisch werkt en niet is meegegaan in wintertijd? Ik heb dat pas in de gaten wanneer ik al mijn ontbijt zit te nuttigen. Dus nog maar even verder in onze voortuin waar we gisterenmiddag gestopt waren met werken door een hoosbui. Als Arjan er is gaan we op pad richting de Schelp. Als ik naast Arjan rijdt vraag ik hem waar die herrie vandaan komt. Ik kan het niet thuis brengen maar het klinkt in ieder geval niet goed.

Bij de Schelp is het niet bijster druk. Wie er wel is, is Peter Schijven die voldoende herstelt is om voor het eerst dit seizoen weer aan te sluiten. Welkom terug Peter! Onderweg pikt ook Jan Kees aan die zo zijn aanwezigheidspercentage voor dit jaar verdubbelt. De bus wordt vandaag bestuurd door Charl die wel wat werk heeft met plassers, wat lekke banden en landbouwverkeer. Uiteindelijk zijn we inclusief chauffeur met een man of 22.

Voor vandaag staat route Rucphen op het programma. We verlaten de stad kris-kras door Bergen. Ritkapitein Huub leidt ons over de juiste route moeiteloos door de Brabantse polders. Het tempo is keurig te noemen. Er staat best een aardige wind uit zuidelijke richtingen maar niemand komt in de problemen, ook Peter niet die door vele leden zo veel mogelijk uit de wind wordt gehouden. Heerlijk om te zien dat fietsers ook heel sociaal kunnen zijn.

Hoewel we de eerste kilometers via Moerstraten tot Steenbergen de wind zo'n beetje in de rug hebben blijft, het was al gezegd, het tempo netjes. Iedereen is ook wel voorzichtig met al die natte blaadjes op het wegdek. Voor Welberg moeten we even een stukje over het parcours van de koers aldaar. Zo laat in het seizoen worden er blijkbaar nog steeds wedstrijden gereden. Even later draaien we de Kruislandsedijk op. Dit gaat uitermate rustig omdat hier zoveel natte troep op het fietspad ligt dat deze nauwelijks te zien is. We rijden nu onderlangs de dijk en mijn gedachten dwalen even af naar een paar jaar geleden dat Bas hier zo vervelend ten val kwam. Bas is er vandaag niet bij, misschien wel daarom? Er ligt nu echter geen obstakel op het fietspad en alles gaat verder goed, gelukkig!

Even later hebben we de wind voor het eerst vandaag serieus tegen. Ik weet niet wie er op kop reden maar dat zal zeker niet vanzelf gegaan zijn! We zig-zaggen nu een beetje om eerst het Mark-Vliet-kanaal over te steken en daarna via Oud Gastel richting Oudenbosch te koersen. Een blik op mijn strava-kaart achteraf laat zien hoe we even later behoorlijk moeten omrijden om de nieuwe randweg aldaar te passeren. Almaar zuidwaarts fietsend passeren we nu de A58 en het naamgevende dorp Rucphen. Nog steeds wordt daar aan de weg gewerkt en moeten we een stukje omrijden waarbij we flink in de weg worden gezeten door winkelend volk in hun auto's.

Hinderlijk zijn ook twee mega rooimachines die voor ons de Rozenvendreef inslaan en niet alleen ons maar ook het overige verkeer flink dwars zitten. Prima plekje voor een plaspauze dan maar. Ik kan vrij gemakkelijk weer aansluiten maar hier juist rijdt John en lekke band en stapt in de bus om hem te maken. De eerder genoemde landbouwvoertuigen staan een eindje verder stil en dan besluiten we er toch maar voorbij te rijden. op de bus na dan, die zien we pas na de finale weer terug, inclusief John. Gelukkig rijden we nu geen lekke banden....

En zo komen na Nispen weer bij de splitsing voor de finales. Bij de A starten we met ruim 10 man. Maar er is slechts één ritwinnaar bij vandaag. Alleen Jochem heeft dit seizoen al eerder de bloemen gehad. Alle andere kanjers zijn vandaag absent. Maar ja, je kunt alleen winnen als je er bij bent! Dit biedt mogelijkheden voor mij vandaag. Maar tegelijkertijd zullen alle ogen denk ik gericht zijn op mijn rood-wit-blauwe kampioenshirt realiseer ik me. Wat is de beste tactiek voor vandaag vraag ik me af?

Gewoon maar aanvallen en de finale proberen hard te maken. De wind is zuid en dus is het eerste stuk ideaal om de boel op de kant te zetten. Dus zodra we het bruggetje over de Zoom over zijn ga ik op de pedalen staan. Blijkbaar heeft Arjan hetzelfde idee want hij passeert me direct en neemt de kop. Prima! Ik sluit aan bij Arjan en als hij wat gas terug neemt neem ik over. Met de wind ietsjes schuin van voren trek ik door tot ruim boven de 45 per uur. Omkijken is er nu niet meer bij en dan maar kijken wat er gebeurt. Uiteraard mag ik nu het werk doen. Pas tegen het einde van de Ouwervelde weg neemt Lars de kop over als ik het tempo serieus laat zakken.

De bocht gaat voorzichtig en als het dreigt weer stil te vallen ga ik maar weer aan. Nu volgt na de tweede bocht het stuk wind mee. Nu is het Arjan die met zijn rammelkast (kapotte pion bleek achteraf) me hard voorbij komt. Ik laat direct lopen en kijk wat er gebeurt. En dat is wederom niet veel. Als het gat na eventjes niet meer groeit besluit ik er naar toe te springen en zijn we los met z'n tweeën. We krijgen een klein gaatje maar de groep achter ons zit steeds niet ver weg. Als Arjan denkt dat de moeite voor niets is geweest laat hij lopen. Ikzelf zet juist weer aan. Als ik even later achterom kijk zit opeens mijn broer in mijn wiel. Mooi denk ik, broedervlucht!

Maar helaas, Jan Kees kan maar een beurt op kop doen en vervolgens is het weer mijn beurt. Op het fietspad zit alles weer bij elkaar en gaat (volgens mij) Gaetano voor de eerste keer aan. Arjan springt mee en die twee slaan een klein gaatje. Bij het opdraaien van de Westelaar zitten we weer samen. Ik besluit dat ik vanaf nu alleen nog maar ga reageren en het op de sprint wil laten aankomen. Ik heb er vertrouwen in dat ik de snelste zal zijn. De volgende die nu aangaat is Huub. Zoals ik net besloten had reageer ik niet. Huub krijgt best een leuk gaatje maar het is nog lang....

Achter Huub duurt het even maar dan komt er een achtervolging op gang die geleid wordt door Albert, Ludo en Gaetano. Arjan is dan al afgehaakt omdat de tandjes hem bijna rond de oren vlogen. Bij het opdraaien naar de Tol is Huub er aan voor de moeite en begint het eindspel. Gaetano heeft er duidelijk zin in. Voor mij is nu een kwestie van alles volgen wat probeert aan te gaan. Nu proberen wat meer leden een poging maar zoals ik verwachte komt niemand weg. Achter de Tol is het weer Gaetano die zich niet kan inhouden. Ik zit snel in zijn wiel en nu is het een kwestie van het juiste moment te kiezen. Op zo'n 400 meter schakel ik twee tandjes zwaarder en zet aan. Mijn jump is in tegenstelling tot vorige week nu wel juist geplaatst en 100 meter voor de streep kan ik rustig overeind komen en even later is mijn eerste van dit seizoen binnen.

Nu is het uitbollen en wachten op de achterblijvers. Als iedereen aangesloten is rijden we terug naar 't Strandhuys voor de verdiende kop koffie en thee. Het is nog steeds droog en buiten onder de heaters is het goed toeven.

Daan

Uitslag A:

 1. Daan
 2. Gaetano
 3. Albert
 4. Lars
 5. Ludo