Standdaarbuiten

BUITEN STANDDAARBUITEN!

Laten we dit verslag eens beginnen met een quizvraag: Welke clubroute heeft de naam van een gemeente maar waar tijdens de betreffende clubrit de club niet eens op het grondgebied van die gemeente komt? Menigeen zal dit wel goed gokken denk ik, gezien de titel van dit verslag: Inderdaad, het is Standdaarbuiten. Tot nog niet zo lang geleden stond deze gemeente consequent fout vermeld in de analen van de club als StandaarDbuiten. Piet van Egeraat maakte me daar toen attent op en sindsdien probeer ik die fout te vermijden!

Het is heerlijk zomerweer. Niet te warm, een stralend zonnetje en weinig wind. Maar het is ook zomervakantie voor velen zodat de opkomst best bescheiden bleef met 24 clubleden en nog 1 adspirant lid en twee gastrijders. Johan nam plaats in de bus van Hermes Passie voor fietsen en had vandaag niet zo veel te doen: een plassend lid en een klapband.

Ik zit vandaag voornamelijk achteraan de staart van de groep om daar alles in de gaten te houden. Maar het nivo van de club is dermate dat ik mijn taak vrij gemakkelijk kan uitvoeren, ondanks dat het tempo bij tijd en wijle best stevig is. Ritkapitein Jan Hermes gebruikt namelijk de navigatiemodus van zijn fietscomputer waardoor hij geen snelheid kan aflezen. Maar zoals al gezegd was dat voor niemand een probleem. Vanaf mij positie had ik geen goed zicht op wat er vooraan de groep allemaal gebeurde. Aan zijn witte zomershirt herken ik wel Folke die de eerste 30 km op kop rijdt en in ieder geval langere tijd wordt bij gestaan door nieuw clublid Paul. Excuses aan allen die ik nu vergeet op te noemen maar wel zijn steentje heeft bijgedragen.

De route van vandaag is voor vele bekend. We verlaten nog wel dwars door de stad onze mooie gemeente omdat er nog steeds wordt gewerkt aan de Zoomdam en we daar dus niet kunnen passeren. Gelukkig is het niet druk en zijn we al snel bij Vredenrust om koers te zetten richting Moerstraten. Bijtijds slaan we al af om via Heerle naar Wouw te rijden. Daarna zetten we koers naar Roosendaal om langs het de Vliet naar Gastels Veer en verder naar Stampersgat te gaan. Zoals al gezegd rijden we daarna langs Standdaarbuiten om even later af te buigen in zuidelijke richting om Oudenbosch heen. Hier maken we weer het gekke lusje omdat we door de nieuwe randweg het spoor op de oude plek moeten kruizen.

Via Zegge rijden we langs Bosschenhoofd en passeren we de A58 op weg naar Rucphen en Schijf. Langzaam aan rijden we richting Nispen en dus naar de splitsing voor de finales. Sjel verricht nu veel kopwerk en rijdt zo hard dat hij los komt te zitten. Een paar honderd meter voor de groep uit begint hij als eerste aan de A-finale. Ietsjes verderop gaat de splitsing niet helemaal vlekkeloos maar gelukkig zijn er geen valpartijen.

Bij de A rijdt Reinier op kop. Hij heeft duidelijk geen behoefte om op kop te rijden en laat zijn tempo drastisch zakken. De leden die in zijn wiel rijden hebben ook geen zin om zijn positie over te nemen en als dan het tempo ruim onder de 30 km/uur zakt zig-zag ik door de kijkende en berekenende leden door. Ik houd mijn tempo keurig beschaafd tot aan de werkelijke start van de finale even verderop bij het Zoombruggetje. Sjel rijdt nog steeds honderden meters voor ons terwijl achter me de groep eraan komt in het wiel van Folke.

En wat te verwachte was gebeurde. Men sluit aan maar neemt uiteraard niet over. Dan ga ik maar het tempo opvoeren terwijl ik stijf rechts tegen der wegrand aan blijf rijden. De wind komt hier van links en hebben we een klein beetje mee. De hele Ouwerveldenweg blijf ik op kop. Blijkbaar wil niemand het hard maken vandaag. Na de chicane is het Eric die er vandoor springt. Frenk reageert direct en ook ik duik erachteraan met Folke in mijn wiel. De club is nu al uit elkaar gevallen. We zijn nu bezig om Sjel langzaam maar zeker binnen te halen. Amedeo doet hier ook nog een duit in het zakje en wanneer we Sjel te pakken hebben valt de finale een beetje stil als het ware. Uiteindelijk is het gewoon Sjel die op kop gaat rijden en de hele club op sleeptouw neemt.

Voor mij is het duidelijk dat Folke en Eric een bondje hebben en dus besluit ik mijn kruit maar droog te houden voorlopig. En zoals ik verwachtte sprong Eric even later opnieuw weg. Ook nu is het weer Frenk die reageert, gevolgd door mijzelf en Folke en de rest, tenminste zij die er toen nog bij zaten. Eric trapt goed door maar toch hebben we hem al snel weer tot de orde geroepen. Even valt het ietsjes stil als Frenk demarreert. Ook hij houdt het niet lang vol en dan hoor ik wat gepraat achter me en gaat Eric opnieuw er vandoor. Ik reageer direct, wetende dat ik eigenlijk in de tang zit met Folke in mijn wiel. Eric ramt aardig op de pedalen en het kost me de nodige moeite om weer in zijn wiel te komen. Maar Folke is in ideale positie gebracht en gaat op een paar honderd meter aan voor de eindsprint. Ik hoop nog dat hij te vroeg aangaat maar mijn krachten zijn ook op. Folke pakt zijn vierde van het seizoen en ik wordt net als vorige week weer tweede, op enige afstand gevolgd door Eric en weer iets later door Rene.

Daarna is het wachten op de achterblijvers. De gaten zijn toch nog redelijk groot zodat er echt gewacht moet worden op de laatsten. Gezamenlijk rijden we op het gemak naar 't Strandhuys voor de koffie en thee. Folke is zo blij met zijn overwinning dat hij spontaan een rondje geeft.

Daan