Zeelandbrug

Datum Route Chauffeur
Zeelandbrug

Welzen, van

Wouter

Uitrijroute Finale Afstand Wegkapitein
Korteven Halsteren 132

Dongen, van

René

Ritinformatie / verslag

Zeelandbrug of Dammentocht?

Vrijdagavond: er zijn 9 aanmeldingen buiten de drie bestuursleden die als ritkapitein gaan optreden. Twaalf man in totaal waarvan er ook nog eens eentje in de volgbus zal plaats nemen. Even een kort rondje langs de eerder genoemde bestuursleden leverde al snel overeenstemming op: Dit kon niet de bedoeling zijn! Zoveel voorbereiding voor zo'n kleine groep is niet echt in balans. Als daarbij ook nog eens de windvoorspellingen niet bepaald gunstig zijn is het besluit dan ook dat we in plaats van 230 slechts 130 kilometer gaan fietsen. Met pijn in het hart, dat wel.....

Zondag om 8.00 uur, door de beduidend kortere afstand hoefden we niet meer al om 7.00 uur te starten, verzamelden zo'n 23 leden bij de Schelp. Op Wim na ook alle leden die zich voor de lange afstand hadden opgegeven en nog een flink aantal leden die het nu wel aandurfde of die nu wel op tijd thuis zouden zijn. Om 7.00 uur stond overigens nieuw lid Amadeo netjes te wachten. Hij was nog niet opgenomen in de app-groepen van de club.... Nogmaals excuses daarvoor!

We vertrokken even na achten. Ik moest eerst nog mijn locator aanzetten zodat Reinier ons tegemoet kon rijden vanaf zijn vakantieadres in Zeeland. Hij zou vlak voor Wilhelminadorp aansluiten. Al vanaf het begin reden toen onze helden Lars en Johan onverminderd op kop met z'n tweeën. En gezien de toch niet geringe wind tegen mag dat zeker een prestatie genoemd worden. Bij de Goese Meren misten ze wel een afslag waardoor we opeens op een bijzonder vergezicht van dure boten, grote huizen en de televisietoren van Goes getrakteerd werden. Snel omkeren en even later zaten we weer op de goede weg.

Na iets meer dan 60 kilometer maakten we ons op voor de altijd weer fraaie passage van de langste brug van Nederland. De wind zou pal in de rug staan dus ik verwachte een niet te houden bende Markiezen die zouden gaan vliegen. Maar de eerste kilometer bleef dat uit. Maar dat kon dus niet lang duren en steeds sneller en sneller werd er vervolgens gereden. Op een gegeven moment wees mijn tellertje 57 km/uur aan! Daarna was het weer een beetje rustiger aan, zij het altijd nog boven de 40 km/uur...., om te hergroeperen. Maar het duurde uiteindelijk tot aan de rustpauze even later bij Zierikzee voor iedereen weer erbij was.

Nog steeds hadden we de wind voornamelijk in de rug. Heerlijk fietsen was dat. Zeker omdat nu de zon lekker doorbrak. Al bij de plaspauze hadden de meeste zich ontdaan van windstoppertjes en armstukken. Ik in ieder geval wel. Dit is wat fietsen zo'n heerlijke bezigheid maakt. Lekker ontspannen door in te spannen! En zo rijden we op het volgende keerpunt aan: De Philipsdam. Vanaf hier zouden we naar het zuiden afbuigen en met de zuidwesten wind zou dat betekenen dat we vanaf dan de wind niet meer mee hadden. Gelukkig waren er voldoende leden te vinden die op kop wilden van de groep of één van de waaiers daarachter!

Zo maken we ons even later op voor de finales. De klip van de 100 km is dan al ruim gepasseerd. Voor veel leden blijkbaar een flinke klip want ondanks dat we met 15 man aan de A-finale beginnen is het vanaf het begin een lamlendige boel. Arjan en Jochem maken daarvan gebruik en springen samen weg. Even denk ik dat de vlam nu wel in de pan zal slaan maar het tegenovergestelde gebeurd: niets!! Er wordt een soort natuurlijke barrière gevormd van leden die ongeveer 30 km/u (met windkracht 4 in de rug, die moeten zo'n beetje geremd hebben....) Het kost me dan ook enige moeite om vooraan de komen om iets van een achtervolging op poten te zetten. Bij het keerpunt Zwarte Ruiter hebben ze maar liefst 35 seconde voorsprong!?

Al die tijd heeft niemand ook maar één poging gedaan het tempo te verhogen buiten mijzelf. Pas nu we de wind van voren krijgen komen Huub en Johan naar voren. Laatst genoemde probeert serieus het tempo op te voeren. Maar al snel zijn het Johan, Huub en ik de enigen die wat aan de achterstand willen doen. Daarna herhaalt zich een scenario wat als volgt gaat: Eric of zijn broer Niels gaan aan en trekken even goed door. Ik reageer telkens direct om te voorkomen dat er mensen de overstap naar de twee leiders, die nog steeds voor ons rijden, kunnen maken waardoor ik de slag zou missen.

Maar Arjan en Jochem vallen vooraan kompleet stil. Toch nog vrij soepel rijden met name Eric en Niels het gat dicht. Nog voor de afslag naar de Glymesweg zijn ze eraan en begint het eindspel. Jochem moet direct lossen en even later Arjan ook, met dank voor hun aanvalslust. Ook Eric moet laten lopen en komt de eindstreep in zicht. Niels probeert het nog een laatste keer maar berust uiteindelijk ook waarna al snel de eindsprint in gezet wordt.

Voor het eerst valt zijn naam in dit finale verslag, maar Yasta heeft optimaal geprofiteerd van alle rumoer en peert er in de laatste honderden meters tussenuit. Zijn aanval is uiterst effectief en met vele lengtes voorsprong komt hij als eerste over de finish, gevolgd even later door Johan. Daar weer achter voeren Wouter Wilting en René van Dongen een sprint voor de derde plaats uit die heel nipt wordt gewonnen door Wouter met een haardikte voorsprong! (Zie finishfilmpje van Frenk jr) Daarachter wordt Frenk 5de voor mijzelf terwijl Lars het groepje koplopers sluit.

Daarna rijden we weer terug naar 't Strandhuys om alles nog eens na te bespreken. Enkele leden besluiten er nog wat extra kilometers te maken om het gemis van de dammentocht goed te maken....

Daan

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer