Vlake

VLAKE IN PLAATS VAN RUCPHEN!

Gisteren werd al op de app de mededeling gestuurd dat niet alleen een gedeelte van het finaleparcours versperd was, maar ook dat de ATB toertocht van Wouwse Plantage verreden werd. Beide feiten zouden voor de nodige overlast en zelfs gevaarlijke situaties kunnen zorgen. Daarom had het bestuur besloten om in plaats van de rit over Rucphen voor een rit langs Vlake te kiezen. Daarmee beide problemen in één keer oplossend!!

Het is een zonovergoten ochtend! Als we op pad gaan is het al 10 graden terwijl de zuidoosten wind gestaag waait. Volgens buienradar zou het een windkracht twee moeten zijn, maar zo te zien is het iets meer. Maakt allemaal niet uit en zo denken zo'n 28 actieve deelnemers daar ook over.

In eerste instantie hebben we dus wind in de rug. Toch blijft de snelheid heel beschaafd. Behalve wanneer we de brug over het Schelde Rijn kanaal oprijden, dan wijst mijn tellertje opeens zo'38 km/uur aan.... Het is maar tijdelijk want even later keert de rust weer terug terwijl we vandaag constant eenlingen passeren die ook op het fietspad richting Zeeland rijden. We zijn dus niet de enigen die van een late herfstzon genieten.

Bij Krabbendijke moeten we eigenlijk het spoor over maar een passerende trein houdt de bomen voor onze neus gesloten. We rijden een alternatieve route door het dorp heen. Ook bij de volgende mogelijkheid om het spoor te passeren is het hetzelfde liedje. Nu komt er net een trein vanuit de andere richting. Gelukkig kunnen we een paar kilometer verderop alsnog oversteken en rijden we verder richting Yerseke. Dat dorp zullen we overigens niet aandoen vandaag want we buigen eerder af richting Vlake, de naamgever voor vandaag.

We passeren even later mijn werkplek, de frietfabriek van Lamb Weston / Meijer. Vanaf nu is het even draaien en keren om het eerder genoemde dorpje te ronden. Daarna buigen we zuidwaarts en gaan we langs het kanaal rijden terwijl de wind voor het eerst vandaag van voren komt. Je merkt dat het einde van het seizoen nadert want de animo om op kop te rijden is minder dan normaal. Folke doet vandaag weer heel veel kilometers op kop, net als Sjel en Bas. Zij houden daar het tempo behoorlijk hoog maar volgens mij kan iedereen een goed plekje in het peloton vinden en hoeft er niemand af.

We zijn dan inmiddels al weer oostwaarts aan het rijden richting de finales. Folke heeft zojuist zijn plekje op kop verlaten en schuif ik onbedoeld naar de eerste rij. Ritkapitein zijn betekent niet dat je als locomotief dient, maar blijkbaar kan het nu even niet anders. De volgende 8 kilometers in de aanloop zie ik diverse gezichten naast me opdoemen, Jan Kees, Sjel, Bas, Folke, maar lang blijven ze nooit hangen en op een gegveen moment rijdt er niemand meer naast me?

Als de finale begint doe ik mijn windstoppertje uit. De zon schijnt nog steeds uitbundig en de temperatuur is al tot lekkere waarden gestegen. We hebben nu even wind mee en zijn met zijn twaalven op het A-parcours. Ik mis mijn broer? Even later komt die ons met Lars tegemoet gereden. Blijkbaar even een plaspauze genoten.

Met het oprijden van de Zimmermanweg begint de finale dan echt. Een beetje tot mijn verbazing valt het niet stil! Al vanaf het begin is het onrustig. Met name Danny en Jan Kees willen geen matte bedoeling blijkbaar. Al binnen anderhalve kilometer is de forcing al gebeurd. Danny heeft een stevige demarrage geplaatst die snel door Jan Kees wordt beantwoord. Jochem probeert nog aan te sluiten bij het tweetal maar zijn poging strandt al vrij snel. Ik ben de enige die de sprong nog kan maken en na een behoorlijke inspanning kan ik aansluiten.

Nu zijn we met zijn drieën weg. Ik ben benieuwd of we dit gaan volhouden. Jan Kees is momenteel echt de sterkste en het is goed om bij je te hebben. Ook Danny kan een flink potje gas geven dus ik heb er goede hoop in dat het gaat lukken vandaag. Dat zou al een grote prestatie zijn want we moeten eventjes terug voor een laatste geslaagde vlucht van een groepje! Ik moet in die fase een aantal keer overslaan om bij te komen van mijn inspanning van zojuist.

Onze voorsprong jojoot een beetje maar is op zich niet slecht. Misschien dat het qua afstand niet zo groot leek, gezien de snelheid waarmee gereden wordt is ook een klein gat niet zomaar gedicht. We zijn dan al bij de Bathse brug en ook voorin hebben we het met zijn drieën niet bepaald gemakkelijk. De groep achter ons heeft zichtbaar terrein gewonnen. Voor Charl het moment om een poging te wagen om over te steken. Het feit dat dat ook inderdaad lukt geeft aan dat hij prima benen heeft vandaag.

En zo zijn we opeens met vier van voren. Het verstoort een beetje het ritme met opeens een sprinter erbij in ons midden. De aflossingen gaan wat minder soepel en er vallen geregeld gaatjes. Jan Kees neemt telkens behoorlijk hard over waardoor hij geregeld even los komt te zitten. Op het viaduct over de snelweg probeert hij definitief een gat te slaan. Alleen Charl kan hem pareren maar ook bij hem is het beste eraf. En zodoende rijdt Jan Kees nu solo op weg naar zijn tiende overwinning alweer. Charl wordt ingelopen door Danny terwijl ik in zijn wiel afwacht wat er gaat gebeuren. In de sprint om de tweede plek blijf ik beide medevluchters ruim voor. Charl pakt de laatste podiumplek voor Danny.

Het duurt eventjes voor de achtervolgers aansluiten op weg naar Calfven. We laten iedereen bijkomen en rijden dan gezamenlijk terug naar het Strandhuys. Hier genieten we in het zonnetje bij een aangename temperatuur van de koffie en thee.

Daan