Fijnaart

Datum Route Chauffeur
De Heen Naaijkens Rob
Uitrijroute Finale Afstand Wegkapitein
86 Hermes Jan
Ritinformatie / verslag

WAAR DE F!CK LIGT FIJNAART?

De Nederlandse infrastructuur wijzigt constant. Zo is het niet alleen verstandig om regelmatig je TomTom te upgraden met nieuwe kaarten, ook je fietsnavigatie moet op zijn tijd van verse kaarten voorzien worden! Dat lijkt op zich vrij logisch maar ik denk dat maar weinig leden dit in de praktijk al eens heeft gedaan. Ritkapitein Jan in ieder geval niet…

In deze fraaie route van Reinier zit, bij droog weer!, een wezenlijk stuk met kasseien. Niet echt mijn favoriete wegdek maar het schijnt bij de ‘echte’ wielrenners iets speciaals los te maken. En dan bedoel ik niet derailleurs of ander technisch kwetsbare delen van de racefiets, maar emotie en heldendom! Wie herinnert zich niet de wanhopige Henny Kuiper die met zijn kapotte voorwiel staat te zwaaien in Parijs Roubaix van 1983. (https://www.youtube.com/watch?v=cjm3dQVzsaA)

Eigenlijk hadden we vandaag in de Ardennen gereden. Maar de afwezigheid van organisatoren van deze dag had het bestuur doen besluiten de rit een weekje op te schuiven. De communicatie daarover was echter ronduit slecht zodat een aantal leden dat op de nieuwe datum niet aanwezig kon zijn alsnog vandaag afreisden. Kees, John van Broekhoven, Jack, Bas en Cor verkenden alvast de route terwijl 29 andere leden, aangevuld met twee gastrijders, en chauffeur Rob Naaijkens rondje Fijnaart reden.

Iets na negen geeft ritkapitein Jan Hermes sein om te vertrekken. Op dat moment staat Jan Henning nog met zijn fiets te pielen. Hoewel we stilstaan was toch zijn ketting eraf gelopen bij het voorblad. Daar moet bij opgemerkt worden dat het een gloednieuwe fiets betrof. U kent dat wel, zo’n prijzige fiets voor de luie renner die niet handmatig wil schakelen! Om de kosten wat te drukken werd het bakje bij Bol.com besteld. (hoorde is mensen zeggen althans…) Nu heeft zo’n elektrische voorderailleur een stiftje die moet voorkomen dat de ketting aan de binnenkant van de bladen afloopt. Handig en waarschijnlijk zeer nuttig tenzij de ketting er toch binnenwaarts afloopt…. Want wat Jan ook probeerde, zijn handen werden steeds vuiler en zijn humeur steeds minder maar de ketting wilde niet netjes terug in zijn hok!

En zo tikte de tijd weg terwijl Jan bezig was, bijgestaan door Sjel en aangemoedigd door Frenk en Daan. Ook chauffeur Rob bleef netjes wachten. Na een minuut of 5 a 6 lukt het dan uiteindelijk na met een inbussleutel het eerder genoemde stiftje wat verplaatst te hebben. Toen begon de grote inhaalrace. Ik vraag aan Rob om via het officiële parcours de groep te achterhalen en stil te zetten. Ondertussen rijden wij dwars door de stad via de kortste route richting Vredenrust. Bij de stoplichten van de randweg zien we alleen de bus. Even kort overleg volgt en we besluiten om door te rijden (racen!!) richting Moerstraten.

Ook in Moerstraten hetzelfde beeld. Rob staat met de bus op ons te wachten maar het peloton is niet te zien. Hier staat nog wel Corrie die had gemerkt dat de bus er niet was gewacht had. Zij besluit vanaf hier haar eigen weg te gaan terwijl Sjel, Frenk, Jan en ik weer verder gaan met onze ploegentijdrit. Met een vaartje van steeds boven de 40 per uur zien we gelukkig de club ver voor ons uit rijden. Rob rijdt nu in volle vaart in hun richting en nog net voor Welberg sluiten we weer aan.

Daarna rijden we richting Dinteloord. Na het stuk door de polder dient de N268 over gestoken te worden. De kruising die we jaren hebben gebruikt is echter al een paar jaar verdwenen en hier dienen we linksaf te slaan om iets verderop bij de nieuwe rotonde de provinciaalse weg over te steken richting de A4. Maar goed, hier slaan we rechtsaf en laten heel de lus langs Fijnaart dus voor wat die is. Dat betekent wel dat de route vandaag wel erg kort zou worden. Jan komt even bij me rijden en we overleggen om dezelfde finale als vorige week te rijden. Dwz zeggen bij het Gastelse Veer aan de oostkant van het kanaal te blijven en oostwaarts om Roosendaal te rijden.

En zo beginnen we even later aan de finale. Een wel erg raar beeld om te zien hoe, na een snelle aanloop langs Nispen, praktisch het hele peloton rechtdoor gaat, het A finale parcours op. Slecht vier leden verkiezen de afslag en dus de B-finale. De andere 24 leden duiken de Ouwerveldenweg in. Ook de gastrenners doen dat. Mijn uitdrukkelijke verzoek namens het bestuur is wanneer er gastrenners meerijden, degene met wie ze mee gekomen zijn ze vertellen dat het niet de bedoeling is dat zij met de A-finale mee gaan!! Dit voor de veiligheid van onze leden en voor die van de gastrenners.

Laat ik vooropstellen, en dat ligt zeker niet aan de gastrenners, het was een (te) grote groep die finale reed. Zeker twee keer deze finale is er een ronduit gevaarlijke situatie wanneer een personenauto ons tegemoet komt op de (te) smalle wegen van het finaleparcours. Gelukkig ging het beide keren goed maar ik hield mijn hart vast. Net zo als ik mijn hart vast hield bij een actie van een van de gastrenners die, volgens mij, zijn pompje verloor en prompt stil ging staan in een volle finale!

Over de finale zelf valt nog te melden dat in eerste instantie het Sjel is die keihard op kop blijft sleuren in de eerste kilometers. Dat zou hem bijna de kop kosten omdat bij een eerste echte versnelling hij in eerste instantie de groep even moest laten lopen. De rest van de finale blijft er een van hardrijders op kop van de groep terwijl echte demarrages uitblijven. Misschien dat het ontbreken van Roy, Johan en Rob hier debet aan is? In ieder geval is het resultaat dat een compacte groep, volgens mij is er nog niemand afgereden, op de Wouwse Tol afstormt. Het komt nog wel tot pogingen om weg te springen maar die zijn tot mislukken gedoemd. Uiteindelijk is het Jan Kees die slim laverend in de laatste kilometers in ideale positie komt en zijn derde van het seizoen weet te pakken. Charl wordt in de laatste meters nog gehinderd waardoor hij zijn goede benen niet optimaal kon benutten en strand op plek twee. Joop maakt het podium vol voor Jan Henning.

En zo zit deze rit op vaderdag 2016 er weer bijna op. Zoals de laatste weken gebruikelijk is bij de A wordt er vooraan niet echt gewacht op de achterblijvers en rijden we in groepjes terug naar het Strandhuys. Hier blijkt dat ik vergeten ben om Frank in te lichten dat we deze week gewisseld hebben met volgende week zodat er geen koffie klaar staat. Maar dat wordt vrij snel geregeld en even later zit iedereen onder het genot van een bakje koffie of thee lekker in het zonnetje op het terras aan de Binnenschelde!

Daan

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer