Boompjesdijk

Datum Route Chauffeur
Vlietdijk (vh Boompjesdijk)

Kok, de

Mark

Uitrijroute Finale Afstand Wegkapitein
Vrederust Wouwse Tol 90

Nieuwdorp

Jochem

Ritinformatie / verslag

VERSOEPELINGEN IN AANTOCHT!

Het gaat goed met de corona-cijfers. Er komen vergaande versoepelingen aan maar voor deze zondag zijn die nog niet van kracht. Niet dat dat eigenlijk veel invloed heeft op ons doen en laten met de club overigens! We fietsen eigenlijk al weer zoals vanouds en ook koffiedrinken bij ’t Strandhuys mag weer. Alleen de ALV hebben we nog steeds niet gehad, maar dat zal denk ik niet meer lang op zich laten wachten…..

Wat ook prettig is, is dat de hittegolf die we hier officieus hadden voorbij is! Midden in de week was het bloedheet maar gisteren is het duidelijk afgekoeld en ook vanochtend was het bij de start zelfs koel te noemen met zo’n graadje of 17. Toch maar voor een zomertenue gekozen. Dat was een juiste keuze omdat het al snel ruim boven de 20 graden kwam toen de zon halverwege doorbrak. De weggespoelde pollen van vannacht kwamen weer massaal in de lucht te zitten wat het er voor mij niet prettiger op maakte.

We hadden een mooie opkomst met een mannetje of 34, inclusief wat gastrijders. In de bus zat Mark de Kok die een relaxte rit had met weinig lekke banden en af en toe een plasser. Hij was blijkbaar zo tot rust gekomen dat hij mij bij Stampersgat over het hoofd zag toen ik daar na het tunneltje even sanitair stond te ontspannen. In plaats van een gedoseerde achtervolging in de slipstream van de bus werd het nu een straffe tijdrit met wind tegen! Op zich ook niet zo’n ramp, zij het dat ik gisteren in een straf tempo 215 km door Zeeland had gereden….

Verder was het een ontspannen clubrit waar een mooi tempo werd gedraaid en een hoop af gebabbeld werd. Tot mijn verbazing een beetje ging het niet erg over de komende tour de france en ook nauwelijks over het NK van dit weekeinde. Na het rare wielerseizoen van vorig jaar zie je ook dit jaar dat iedereen een beetje van slag is. Ik ben benieuwd hoe de Tour zal zijn. Ze begint natuurlijk al vroeg dit jaar ivm de uitgestelde Olympische spelen. Ook al zo’n evenement waar bijna niemand mee bezig is.

De 90 kilometer wordt rap weg getrapt en voor we het weten zijn we al bij de splitsing aangekomen. Een wat kleinere groep dan afgelopen weken sluit aan bij de A. Eric is er niet en broer Niels had een lekke band dus die waren er niet bij toen we rechtdoor de Ouwerveldenweg opreden. Wel was oudlid Hylke van de partij, maar ik had geen idee wat zijn vorm zou zijn. Ik zit vrij ver naar achteren als het zaakje op gang getrokken wordt. In eerste instantie gaat het rustig aan maar al snel wordt er serieus versneld, zeker als je bedenkt dat we daar de wind recht op kop hadden. Ik zat te ver om te kunnen zien wie aan de boom schudde.

Tot mijn verbazing blijft het tempo hoog. Maar dat had als voordeel dat alles nu op een lint getrokken was. Daardoor kon ik vrij makkelijk opschuiven naar voren. Want hoewel ik me voorgenomen had om rustig aan te doen leek het me verstandig om niet te ver van achteren te zitten. Een wijze keus want als Denny en Yasta de gashendel open gooien breekt het op vijfde positie al snel. Alleen Hylke en Arjan hebben aangesloten en daarachter wordt al snel gekeken. Ik zit in zevende of achtste positie en moet snel beslissen: Of nu snel een flinke inspanning doen en aansluiten of afwachten. Maar ik besef dat de twee (of eigenlijk drie) sterkste mannen weg zijn en dus kies ik voor het eerste. Ik heb geen zin om iedereen mee te nemen en dus demarreer ik naar het viertal voor me dat inmiddels al een leuk gaatje heeft.

Mijn teller geeft 50 km/uur aan. Ik kom zeker dichterbij maar niet zo snel als ik gehoopt had. Vooraan wordt dus nog steeds ook volle bak gereden. De inspanning van de dag ervoor blazen mijn bovenbenen langzaam op en ik hoop dat het vooraan stil zal vallen. Maar dat gebeurt dus niet en even ben ik ban voor een chasse patatte. Maar op wilskracht sluit ik aan en kan even tot rust komen. De teller geeft dan 42 km/uur aan met de wind ietsjes schuin van achteren. Een blik achterom leert me dat op de eerste plaats ik gelukkig niemand mee heb genomen en op de tweede plaats dat we een leuk gaatje hebben.

Denny en Yasta scheppen er een genoegen in om om beurten te versnellen. Een keer of vijf moet ik alles op alles zetten om bij te blijven. Hylke doet bescheiden mee met dit geweld terwijl Arjan op klappen staat. Maar ook hij weet op karakter bij te blijven. Na de chicane valt het dan eindelijk een beetje stil. Het gat is dan nog groot genoeg om nergens zorgen over hoef je maken. Meer dan een kilometer zitten we in een soort surplace. Af en toe kijk ik achterom en zie dat de achtervolgende groep toch wel dichtbij begint te komen. Toch houd ik me in.

Blijkbaar zien anderen het gevaar ook in en dan schieten we weer op gang. Denny geeft weer een keer alles wat hij heeft en yasta pareert zo te zien vrij gemakkelijk. Arjan neemt dan de kop over en houdt een redelijk tempo vast en is het wachten op de eerste uitval. Die komt van Hylke die voor zichzelf heeft bepaald dat de sprint niets voor hem is. Hij is echter van te ver aan gegaan en kan zijn jump niet lang volhouden. Yasta dendert er al snel overheen en is gevlogen. Denny heeft weer het nakijken en ik besluit om niet meer aan te zetten. Arjan heeft dan al lang laten lopen en dus is een derde plek voor mij het hoogst haalbare. Ik ben er in ieder geval blij mee! Hylke wordt vierde voor Ludo en Albert die vlak voor de finish de moegestreden Arjan nog pakken.

Rustig aan rijden we dan weer terug naar ’t Strandhuys. Bij de oude sporthal wordt op iedereen gewacht en moeten we even omrijden ivm wegwerkzaamheden aan de Rooseveltlaan. Daarna kunnen in het zonnetje op het terras alles nog eens goed evalueren. Oh ja, het was ook nog vaderdag trouwens!

Daan

 

Uitslag:

1. Yasta, 2 Dennis, 3 Daan, 4. Ludo, 5. Albert, 6. Arjan

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer