Hoeven

Datum Route Chauffeur
Hoeven Dietvorst Charl
Uitrijroute Finale Afstand Wegkapitein
Heimolen Wouwse Tol 94

Nieuwdorp

Jochem

Ritinformatie / verslag

 

HOEVEN, OF HET NAVIGATIESPOOK VAN KUIVEZAND

Intrigerende titel, of niet? Even wiki erbij halen: “Kuivezand is een buurtschap gelegen in de voormalige gemeente Oud en Nieuw Gastel, sinds de gemeentelijke herindeling van 1997 gemeente Halderberge, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Kuivezand ligt op een dekzandrug ten noordwesten van het natuurgebied Gastels Laag”. Waarschijnlijk zegt het je nog niets, maar als ik je vertel dat we op dit punt al een aantal keer de laatste jaren fout zijn gereden gaat het je misschien dagen!

Maar we zijn nog lang niet in Kuivezand, mooie naam voor een clubroute overigens, eerst moeten we nog verzamelen op onze vertrouwde plek aan de Boulevard. Hier staat chauffeur van de dag Charl al klaar met nog een mannetje of 28 en Esther. Goed om te zien dat er vrouwen met ons meerijden, niet dat we nu opeens heel divers zijn, maar het begin is er! Vandaag staat route Hoeven op het programma. Wie de route van deze week naast de nieuwe route Tonnenkreek van vorige week legt, zal niet ontgaan dat de laatste delen van beide ritten aardig overeen komen. Overigens is dat volgens mij geen probleem omdat de streek ten noorden van Bosschenhoofd en Hoeven een fraai stukje Brabant is.

Zoals ik diverse leden hoor zeggen is de klepperindex vandaag laag. Een groepje leden met oa Wouter, Niels en Rutger zit in de Vogezen. Sommige leden zag ik op Strava op de Mountainbike of met de vrouw een leuke rit maken. Concreet betekent dit dat al de vier de leden die al minimaal 2 overwinningen op hun namen hebben dit jaar (Yasta (6), Folke (4), Denny (3) en Eric (2)) er niet zijn. Nog eens vier leden met 1 overwinning (Iron, Rutger, Roy en Rob N) zijn er ook niet. Dat wil niet zeggen dat het allemaal pannenkoeken waren vandaag, maar ik wil maar zeggen…. Ik denk wel dat menig lid toch een rekensommetje heeft gemaakt om zijn eigen kansen af te wegen voor deze dag. Daar hoor ik overigens zelf niet toe. Pas als in de buurt van Kuivezand mijn grote broer even naast me komt rijden begrijp ik dat er een aantal kanshebbers niet zijn!

Op weg naar de Boulevard vanochtend viel me al op dat er best wat wind staat. Niet dat het stormt, maar je voelt heel goed dat het waait. De opkomst is niet echt groot met nog geen man of dertig. Maakt verder niets uit en even na negenen zetten we ons in beweging richting de Heimolen. De wegen zijn hier nog nat van de weinige regen die hier vannacht gevallen is. Gelukkig zou het heel de rit droog blijven en hadden we zelfs nog regelmatig de zon op ons bolletje. Bij de start is het een graadje of 15 en, zoals al gezegd, stond er wat wind uit het noordwesten. Ritkapitein is vandaag Jochem die op een klein stukje na de route prima volgde!

De eerste 35 km rijden we een mooi gelijkmatig tempo, kris-kras door West-Brabant. De passage door Oud Gastel gaat weer moeizaam doordat het stoplicht echt veel te kort op groen staat om ons als groep te laten passeren. Even later dienen we voor de passage van de A17 links af te slaan maar in plaats daarvan rijden we vrolijk rechtdoor. Al snel komt de groep tot stilstand en na kort overleg keren we om om alsnog de juiste weg in te slaan richting van het gehucht Stoof. (Ja, je leert hier nog eens wat!!) Vanaf hier gaat alles prima en gaan we meer de wind in de rug krijgen. Richard komt zonder kleer- en bandscheuren over de Oudlandsedijk heen. Even later zakken we zuidelijk op weg naar Hoeven.

De chauffeur heeft op zich niet zo veel werk vandaag op een lekke band van Rene van Dongen en een hoop plaspauzes na. Tijdens zo’n plaspauze, dit keer van Johan, slaat de groep een afslag te vroeg in ter hoogte van het benzinestation naast de A58. Zo kan het gebeuren dat de bus met Johan daarachter opeens voor ons zit! Maar alles komt zoals altijd weer goed op zijn pootjes terecht en maken we ons op voor de finales. De passage door Nispen gaat wat gestroomlijnder dan de week ervoor gelukkig!

Ik ben even later verbaasd over de grote deelname aan de A-finale. Maar gezien het ontbreken van veel kleppers is dat misschien toch niet zo vreemd. Wat ook niet vreemd is is dat er geen vaart in wil komen. Op de eerste plaats omdat Reinier er vandaag niet bij is en dus ook geen eerste demarrage kan plaatste, maar belangrijker nog omdat weinig mensen met de wind recht op kop het vuile werk wil opknappen. Het gevolg is dat we opeens de volledige breedte van de weg bezetten. En hoewel ik al best naar voren opgeschoven was kan ik er echt niet langs. Pas na een paar honderd meter komt er wat ruimte en met een stukje door de berm aan de linker kant (!) lukt het mij om met uit de buik van de groep los te maken en de eerste versnelling te plaatsen.

Na enige tijd is het Johan die overneemt. Maar wat ik al verwachtte gebeurde ook: Niemand neemt over. Gelukkig blijft Johan een goede meter vanaf de rechterkant fietsen waardoor ik vrij gemakkelijk weer naar voren kan oprukken. Ik demarreer niet echt maar toch zit ik binnen de kortste keren helemaal los voor de groep. De finale is definitief begonnen! Pas na de dubbele bocht kijk ik eens achterom en zie ik dat ik los ben. Het is nog veel te ver en de wind is te hard en te veel tegen om gek te doen. Ik besluit om op 80% door te rijden en te kijken wat er gebeurd. Het duurt nog best lang totdat ik achterom kijk en zie dat Johan onderweg naar mij is en zo te zien alleen. Ik houd even in en laat Johan aansluiten. Als hij inderdaad alleen blijkt te zijn ga ik het tempo weer opvoeren. Ook Johan heeft er zin in en we vormen vanaf dan een leuke tandem.

Het verschil wordt nooit echt groot. Voor mijn gevoel rijden we constant binnen schootsafstand maar niemand wil of kan de overstap maken. Vooraan heb ik het gevoel dat mijn overnames harder zijn dan die van Johan. Maar hij blijft wel gewoon meedraaien en volgens mij ook met de bedoeling om weg te blijven. Zo is er een kat en muisspel gaande gedurende de hele Westelaarsestraat waarbij onze voorsprong steeds rond de 10 seconde schommelt. Pas ter hoogte van de Wouwse Tol komt daar verandering in. Achterin wordt blijkbaar goed versnelt en zijn het Frenk en mijn broer Jan Kees die blijkbaar nog niet te veel kracht hebben verspeeld. Beide heren sluiten aan en proberen erop en erover te gaan. Ik reageer direct en dan zitten we al binnen de laatste kilometer.

Jan Kees probeert het nog een keer en ik laat bewust lopen. Johan reageert en het voor mij ideale scenario ontvouwt zich. In het wiel van Johan kan ik rustig afwachten tot mijn broer wordt terug gepakt. Die blijft tot mijn vreugde dan nog zelfs tempo rijden. Zodra hij afgeeft ga ik aan met nog driehonderd meter te gaan. Ik sla direct een flink gat en kan me al snel laten uitbollen. Achter me sprint Frenk naar plaats 2 voor Jan Kees (3de) en Johan. Mijn tweede voor dit jaar is binnen! Daarna is het rustig aan terug naar ’t Strandhuys aan de Boulevard.

Daan.

 

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer