Krabbenkreek

Krabbekreek met een pertijke schitterend weer!

Vandaag ben ik eens aan de beurt om een verslag te schrijven. Yasta stuurde me gisteren een berichtje om te vragen of we een uurtje eerder weg gingen om wat kilometers te maken en dat leek me met dit weer een prima idee. Met 30 km op de teller kwamen we om iets voor 9 aan bij de Schelp. Na wat geouwehoer en misselijke opmerkingen wilde we vetrekken maar mijn spaken waren het hier niet mee eens en dus kon ik gelijk al met een deuk in de moraal beginnen. Vorige week was ik al meerdere malen pislink geworden omdat ineens iedereen dacht aan te kunnen vallen, en nu dit. Maar ik besloot om deze tegenslag naast me te leggen en gewoon lekker te gaan fietsen. De route vond ik vandaag zeer verrassend, over de Oesterdam het eiland Tholen op om daarna via St Annaland richting de splitsing te rijden, hoe verzin je het. Jan Kees besloot om zijn hoge Zipps in de bus te zetten en op de oude klassiekers van Jan Hermes de rit te vervolgen, pas na ( voor mijn gevoel) een uur sloot hij weer aan. Kees S zat vandaag in de bus en ik moet zeggen, pure klasse. Meer dan uur met Jan Kees naast je in een bus zitten is natuurlijk geen pretje maar hij gaf geen krimp.
Uiteindelijk kwamen we aan bij de splitsing en daar zag ik weer een flinke groep renners voor de A kiezen, waaronder ook Wout die soepel pedalerend iedereen op dit moment schrik aan jaagt. 

De eerste versnelling is volgens mij van Gaetano waar Johan en Wout gretig naartoe springen. Daarvoor rijd de altijd verassende Iron die volgens mij al 40 km in de aanval was. Achter deze mannen is er wat beweging maar ik houd me voorlopig lekker rustig. Huub en Jochem besluiten om eens te versnellen en ik pik mee aan maar zodra ik overneem zie ik dat niemand mee wil en ben ik alleen. Vooraan is Wout inmiddels ook erafgewaait bij Johan en besluit ik hem mee te nemen en naar Johan toe te rijden. Bij het opdraaien van de Rubeerdijk sluiten we aan en krijgen we de wind in de rug, hier voer ik het tempo op tot 45 per uur en dat voelt prima. Als ik plotseling een sissend geluid hoor zie ik dat Johan lek rijd en Wout eraf is dus ik moet alleen door. Nu rijd alleen Iron, die inmiddels al 187 km in de aanval is nog voor me en die haal ik snel in. Ik hoop dat achter me JK en Folke weereens lekker naar elkaar gaan kijken en dat Yasta zichzelf een beetje inhoud.
Na op de Rubeerdijk een auto te hebben ontweken en Iron achter me gelaten te hebben begin ik nu m'n benen wel erg te voelen. In de laatste 3 kilometer zie ik echt af en zitten Folke en Yasta achter me aan, dat is precies het verkeerde duo. Ik besluit om gewoon vol door te rijden en gebruik daarbij de woede die nog in me zit van vorige week. Uiteindelijk houd ik net 6 of 7 meter over en kom ik als eerste over de finish gevolgd door Yasta en Folke, daarachter zit uiteraard Wouter Wilting die waarschijnlijk tussen plek 4 en 10 is gefinisht, wat voor iemand met zijn capaciteiten natuurlijk een prachtig resultaat is. Vanaf de streep rijden we lekker ontspannen naar het Strandhuis voor een bakje koffie en een hoop slap geouwehoer.
Tot volgende week

Ps als er iemand nog een setje carbon wielen wil kopen hoor ik het graag.