Waarde

De lente is begonnen! (Op de kalender...)

Clubrit van 25 maart 2018

we spreken 25 maart 2018. En als club zijn we toe aan clubrit nummer twee! Vandaag stonden er 30 leden aan de start en samen met de 21 van twee weken geleden komt het totaal in de eerste vier weken dus op 51. Een absoluut dieptepunt in de historie van de club, in ieder geval van de laatste 20 jaar. Het vorige laagterecord stond op 2005. Toen werd de eerste rit afgelast en stond de teller 'slechts' op 103 leden. Dan is 51 minder dan de helft van toen. En om het contrast nog groter te maken: In 2012 kwamen bij de eerste vier ritten maar liefst 172 leden opdagen, een gemiddelde van 43...

Maar tot zover genoeg statistieken! Het weer komt dit weekeinde eindelijk in een wat rustiger vaarwater. De wind is rustig te noemen en het zonnetje laat zich geregeld zien, zij het wat fletsjes deze zondagmorgen. Ik was vooraf benieuwd wat dat met de opkomst zou doen? Zouden leden thuis blijven voor de eerste grand prix fomule 1 van dit seizoen waar Max een bescheiden zesde plek weet te behalen? Eigenlijk had ik een beetje verwacht dat leden eindelijk blij zouden zijn om weer in clubverband de weg op te gaan. Maar dan is de 30 leden plus twee aspirant leden wel aan de magere kant? Wordt dit een trend voor het komende seizoen? Ik hoop van niet.....

Iets na negen uur vertrekken we op weg naar Zeeland voor een rondje via Waarde. Rondje Waarde was vroeger een klassieker bij de club. In de tijd dat we nog niet zo veel routes hadden werd deze rit diverse keren in een seizoen gereden. Een recht toe recht aan rit die ons eerst een eind Zeeland in voert om vervolgens langs de Westerscheldedijk terug te keren. Enige punt van aandacht is de wind, die op de Zeeuwse wegen je behoorlijk parten kan spelne.

Met de wind hoeven we vandaag geen rekening te houden. En dat is te merken aan het tempo dat ontwikkeld wordt. Vooraan houden de koprenners er een strak ritme op na. Eigenlijk gaat het wel te hard, maar niemand komt in de problemen. We volgen het fietspad langs de oude rijksweg westwaarts. Na Krabbendijke slaan we linksaf en ronden we Waarde. Het dorpje ligt er rustig bij en zonder problemen rijden we even later weer oostwaarts. Aan het tempo is het niet te merken, die is nog steeds stevig te noemen. Vlak voor we de brug bij Bath passeren ligt het gemiddelde al boven de 32 km/uuur!

Na Ossendrecht stoppen een aantal leden langs de kant van de weg voor een sanitaire stop. Voor mij het teken om even naar voren te rijden en aan de diesellocomotieven vooraan het peloton te vragen even te temporiseren zodat iedereen weer kan aansluiten zonder zich helemaal over de kop te hoeven rijden. Charl en Bas houden inderdaad in en zo kan iedereen weer makkelijk zijn plekje in de groep weer innemen.

Even later rijden we Huybergen in. Omdat onze wethouder er vandaag (weer) niet bij is neemt Kees de honneurs waar om een extra rondje op de rotonde te maken! De dorpskern is afgesloten en dus rijden we via de 'buitenwijken' naar het begin van de finales. Vandaag zoals al gezegd was het de eerste keer dit seizoen dat we sportief de degens zouden gaan kruizen. Toch is er nauwelijks spanning te bespeuren. Het is duidelijk te merken dat veel leden de laatste weken niet zo veel kilometers hebben kunnen maken....

Vlak voor we splitsen rijdt een trekker met hele brede ploeg het finale parcours van de A op. Gelukkig probeert niemand dit gevaarte te passeren. Ik denk ook niet dat het uberhaupt mogelijk zou zijn, zo breed is het gevaarte! Regelmatig moeten we in de remmen wanneer de trekker snelheid inhoudt en ruimte maakt voor tegemoetkomend verkeer. Helaas is de boer niet bereid om zijn bolide even aan de kant te parkeren om ons te laten passeren.... En dus zitten we de komende 4 kilometer achter deze niet te nemen horde. Voor veel leden volgens mij geen probleem overigens....

Het duurt nog even voordat de finale op gang komt. Het is Roy die de eerste versnelling plaats. Tot mijn stomme verbazing breekt de groep direct?? Ik kijk op mijn teller: 34 km/u. Wat is hier nu weer aan de hand. Ik wil direct aanzetten om alsnog aan te pikken maar de groep voor me waaiert nu breed uit en ik kan er niet langs. Blijkbaar heeft Jochem wel een gaatje gevonden want hij zet zich nu op kop en trekt wel stevig door. Nu kan opeens wel iedereen volgen (=plakken) maar Jochem redt het niet alleen. Maar wat te verwachten viel gebeurde ook: Niemand neemt over.

Ikzelf zit nog steeds achterin. Ik had me voorgenomen om vandaag mijn benen rust te geven na de inspanningen gisteren in de toertocht Gent - Wevelgem. De 140 km zaten nog in mijn benen en het leek me beter om gewoon mee te peddelen met de groep. Nadat men Jochem even heeft laten peddelen valt het weer stil en is het Arjan die de kop neemt. Weer breekt het, dit keer direct achter hem. Dan kan ik me toch niet meer inhouden en zodra ik een gaatje krijg spring ik achter hem aan. Al snel passeer ik Arjan,  hem aanmoedigend om aan te pikken. Wanneer ik even later daadwerkelijk bij de voorste vier ben aangesloten kijk ik even achterom. Niet Arjan zit in mijn wiel maar Charl.

We zijn nu met zes man voorop: Roy die de ontsnapping begon, Jan Kees en Folke die gemakkelijk aansloten, samen met Frenk, en Charl en ik. Charl heeft echter al zijn krachten al aangesproken terwijl ook bij Frenk het beste eraf is. Dus het draaien vooraan loopt voor geen meter. Roy neemt weer hard over en er valt een gat. Jan Kees springt er naar toe maar Folke laat nu lopen? Maar mijn benen schreeuwen om rust na de achtervolging van zojuist. Opeens zie ik Folke me links voorbij razen. In plaats van direct in te haken wacht ik even af wat er gebeurt. Maar er gebeurt niets en opeens zijn de drie mannen vooraan weg. Ik probeer nog een keer de achtervolging op gang te brengen. Maar wanneer duidelijk wordt dat Frenk en Charl niet meer (kunnen) overnemen besluit ik mijn benen stil te houden.

En zo komen de achtervolgers weer bij ons en zijn de drie voor ons definitief weg. Roy is vandaag de snelste op de streep, gevolgd door Folke en Jan Kees. Even later is het Arjan die voor Frank Ros de vierde plek opeist. Daarna rijden we gezamenlijk naar 't Strandhuys voor een evaluatie tijdens de koffie en thee.

Daan