Galderse Meren

BUIENRADAR, F*CK YOU!!

Wat een straffe titel zul je wel denken? Als club hebben we een soort haat-liefde-verhouding met deze populaire site. In bijna alle gevallen wanneer ik van plan ben op mijn fiets een leuk ritje te gaan maken, of het nu met of zonder de club is, raadpleeg ik deze helderziende. En alhoewel ik best veel waarde hecht aan die fraaie animaties over waar de regen gaat vallen, blijf ik de voorspelling altijd met een korreltje zout nemen.

Ook vandaag is dat het geval. Wanneer ik op de Boulevard aankom wordt ik direct besprongen door leden die mij verzoeken de route in te korten in verband met de verwachte neerslag van 12 uur aanstaande?!? Beste mensen, buienradar, die vier uur vooruit moet voorspellen waar de regen valt, is net zo betrouwbaar als een prof in de jaren negentig vragen of hij geen doping gebruikte!

Daar komt trouwens bij dat we als bestuur eerder die week besloten hadden om het schema wat door elkaar te hutselen. Voor de volgende week stond Galderse Meren op het programma. Ik beschouw dat een beetje als mijn eigen rondje omdat ik die een flink aantal jaren geleden had bedacht en uitgezet. Dit naar aanleiding van een Javadorit langs deze natuurplas een jaar daarvoor! Maar de bewuste week ben ik met vakantie. Ik zou dus mijn taak als ritkapitein niet kunnen uitoefenen. Gelukkig waren er leden die me vroegen om deze fraaie rit naar voren te halen omdat zij dan ook niet in Bergen waren! Omdat ritkapitein van de week daarop Jochem ook vakantieverplichtingen had, werd besloten om de komende drie weken om te gooien!

Galderse Meren is een honder-plusser! En clubrit waarin, in ieder geval die leden die de A-finale rijden, we meer dan 100 kilometer onder de wielen weg rollen. Deze route rijden we uit via de Heimolen. Hier sluit het groepje Roosendaalse leden aan en bestaat de groep inmiddels uit 32 leden, chauffeur Jelle en nog een hoop gastrijders. Een aantal leden is al op vakantie blijkbaar. Al met al is het toch nog best een groot peloton en probeer ik als ritkapitein hier rekening mee te houden. Dit houdt onder meer in dat we goed kijken of er op kruispunten voldoende ruimte is om iedereen over te laten steken. Niet iedereen snapt dit blijkbaar want het kost me moeite om de groep soms te laten wachten. Ook een grote witte vrachtwagen schikt blijkbaar niet voldoende af wat dat betreft. Gelukkig liep het allemaal weer goed af!

In die eerste kilometers rijdt ik eerste samen met Bas en daarna met broer Jan Kees op de eerste rij. Even later lost Frenk mij af. Samen met mijn broer rijden ze kilometers lang aan kop. Soms moet ik hun enthousiasme wat afremmen omdat het tempo wat te hoog opgevoerd wordt. Er staat namelijk best wel een stevige wind. Die waait vanuit het zuiden waardoor we die voornamelijk vanuit de flank hebben. Maar dit zijn juist de gevaarlijke omstandigheden waar het gevaar op waaiers ontstaat. Ik krijg echter van achteruit geen signalen door dat het te hard gaat. Beide heren blijven onverstoorbaar vooraan.

Nadat we voor de eerste keer de Rijsbergseweg kruisen in oostelijke richting kijk ik achterom of iedereen kan aansluiten. Ik zie de bus achter de groep zitten wat voor mij het teken is dat we compleet zijn. Dit blijkt echter niet het geval want een aantal leden houdt spontaan een plaspauze. Rap daarna buigen we linksaf en krijgen dan de wind voor het eerste in de rug. Via het gehucht Oekel en de brug over de A16 komen we even later in Galder aan. Dan is het rechtdoor en volgt snel daarop de kasseienstrook van Galder. Voor iedereen die niet van die klutsende pokkesteentjes houdt is er gelukkig de mogelijkheid om op de stroken ernaast te rijden. Niet dat dat ze heel veel uitmaakt overigens, zo slecht liggen de straatstenen hier!

Omdat we een kwartiertje eerder al hadden moeten wachten op de plassers onder ons ga ik er vanuit dat we de gebruikelijke sanitaire stop naast het natuurbad niet meer hoeven te maken. Ik informeer bij een aantal leden of we hier moeten stoppen. Maar aangezien ik niets hoor, zeg ik niets. We rijden door, de A16 voor de tweede keer overstekend, nu in westelijke richting. Maar blijkbaar waren een aantal blazen toch voller dan gedacht en in de eerst volgende bocht komt dan toch het verzoek om even te stoppen. Nu volgt even een wat rommelige fase. Deels door de plaspauze, maar ook deels omdat de wind nu ietsjes schuin van voren waait en niet iedereen op kop wilt rijden!

We koersen op Rijsbergen aan. We passeren dit dorp aan de noordzijde. Daarna heerlijk door de bebossing waardoor de wind niet zo’n vat op ons heeft. We halen een paard en wagen in en dat gaat ook deze keer weer goed. Het is altijd weer afwachten of het paard niet op hol slaat als er zo’n bende blauwe renners voorbij komt! Even verderop slaan we rechtsaf. Even verderop is het de bedoeling dat we het fietspad rechts van de weg gaan volgen. Om voor mij onvoorstelbare redenen schieten sommigen opeens het fietspad aan de linkerkant op. En dat terwijl er net een collega toerclub ons tegemoet komt??

Nu volgt een stukje slinger-de-slang. Een paar jaar geleden zijn de betonplaten en slechte klinkertjes vervangen door mooi glad asfalt. Iets wat de in mijn ogen toch al mooie route beslist ten goede is gekomen. Bij buurtschap Heikant slaan we linksaf op weg richting Sprundel en even later Schijf. Daarna kiezen we voor de route zuidwaarts richting de rotonde van de Lange Schouw en maken we ons op voor de finales.

Een bekend beeld na Nispen: Sjel, die al wat kilometertjes op kop rijdt, trek stevig door in de volle wind. Daarachter zit Huub die het stokje overneemt wanneer Sjel rechtsaf slaat met de B mee. Onze jonge vader rijdt een mooi tempo van ongeveer 35 km/uur terwijl hij ook nog eens netjes links rijdt om zo veel mogelijk mede-finalisten een plekje in de waaier te bieden. De finale is begonnen!

Mijn verwachting komt vervolgens al snel uit: Rob Naaijkens vindt het te langzaam gaan en knalt er tussenuit. Eigenlijk worden dan direct de krachtsverhoudingen bloot gelegd: Charl is attent en reageert direct, net als John en Jan Kees. Dan valt er een gaatje. Mijn benen voelen niet goed na mijn rondje Zeelandbrug een dag eerder en ik besluit niet te reageren. Als enige is het Folke die met een forse inspanning de oversteek maakt. Daarmee is de kopgroep gevormd.

Daarachter wordt echter niet zo maar de handdoek in de ring geworpen. Er blijft een redelijk georganiseerde achtervolging gaande. Hoewel ze vooraan misschien een beetje gedacht hadden dat de slag geslagen was, is de samenwerking in de tweede groep prima. In eerste instantie zijn het Huub en Danny die de snelheid hoog houden. Al snel steken ook Lars en Arjan een handje toe en even later doen mijn benen wat minder pijn en geef ik ook een snok. Ook Jochem heeft vandaag prima benen en nog voor de camping is de aansluiting een feit! Een mooie beloning voor een prima samenwerking!

Achteraan zijn er al diverse leden af gewaaierd door de hoge snelheid. Wanneer we moeizaam de Westelaarsestraat opdraaien is het gemiddelde zo’n 42 km/uur! Moeizaam omdat er op dat moment veel verkeer is en we best wel agressief de kruising oversteken. Bij deze de oproep aan een ieder om vooral zijn gezonde verstand te gebruiken!!

Er ontspint zich nu een heerlijk aanvallende finale, voor zover die al niet aanvallend genoeg was!! Diverse leden proberen iets te forceren in de hoop met een klein groep zich te kunnen afsplitsen. Maar je ziet dat alle leden die hier nog vooraan rijden, in puike vorm verkeren. En dus blijft het tempo onverminderd hoog. Zeker wanneer je in ogenschouw neemt dat de wind hier nu een beetje schuin van voren komt is een gemiddelde op de Westelaarsestraat van 41 km/uur gewoon goed te noemen. Rob lukt het desondanks om een knappe voorsprong te nemen. Hij maakt een goede kans om voorop te blijven want hij zakt niet terug in snelheid.

Een onbekende gastrenner gaat dan op kop van de achtervolgers rijden en langzaamaan wordt het gat minder groot. Dit is dus eigenlijk niet de bedoeling en hierbij ook de oproep om gastrenners duidelijk te maken dat ze zich niet met onze finale moeten bemoeien: Meerijden prima, meedoen niet! Het gevolg is dat Rob een paar honderd meter voor de streep toch moet capituleren. Iedereen zit dus weer bij elkaar en moet deze finale vandaag beslist worden in een sprint. Charl is uiteindelijk de sterkste voor Johan en Folke. Jan Kees en Arjan worden respectievelijk vierde en vijfde!

Er wordt uitgebold en we wachten tot de bus is aangesloten. Achteraf blijkt dat de bus echter niet achter de laatste in koers zat. Onder andere Reinier had zo nog een extra training om bij het Strandhuys te komen…. Tijdens de koffie konden we tevreden vast stellen dat het nog steeds droog was alhoewel er zich wel donkere wolken boven de Oesterdam opdoken.

Daan