Den Inkel

OP EN TOP ZOMER LANGS DE CAMPING!

We zijn inmiddels al weer ruim in de tweede helft van ons wielerseizoen gekomen met rit 19 over de Oesterdam en langs natuurgebied en camping Den Inkel! Die eerste helft trakteerde ons tot nu toe al op een hoop fraai weer. Deze zondag is daar geen uitzondering op met volop zon, weinig wind en zomerse temperaturen van bijna 25 graden! Ondanks al dat positieve weer is de opkomst toch maar slechts 34 leden!

Zou die lage opkomst misschien iets te maken hebben met de belabberde Tour de France die vandaag ruim een week oud is? Als Nederlanders worden we niet bepaald verwend deze editie, zoiets was van te voren al duidelijk. Maar als het dan daadwerkelijk zwaar ondermaats is dan valt er weinig plezier te beleven. Ik kan me niet voorstellen dat er veel mensen zijn die uren voor de televisie gaan zitten om te kijken naar 180 dwazen die een verplicht nummertje opvoeren. Het is dat er af en toe nog wat renners omver kukelen of anderszins op hun gezicht gaan want anders zou het helemaal oer en oersaai zijn!

Maar voordat we een complete klaagzang gaan uitvoeren terug naar onze eigen rit! We rijden via de gebruikelijke route langs de Zeeland de stad uit op weg naar Zeeland. Nog voor we goed en wel op gang zijn gaat Frank Ros onderuit over de bidon van Richard! Hoewel de snelheid nog niet echt hoog licht is de val op zich wel serieus. Gelukkig voor Frank is er bijna niets met zijn fiets aan de hand en blijft het bij wat schaafwonden. Hij kan gewoon zijn weg vervolgen en even later heeft het peloton zich via een slinger-de-slang-route langs de nieuwe randweg bewogen. Op de Konijnenburgweg kiezen we de rijbaan en laten we het fietspad ernaast voor wat die is. Gelukkig vanochtend geen politie die ons de weg wil wijzen.

Het is dan al duidelijk dat het een prima fietsochtendje gaat worden. In een gezapig tempo wordt al kletsend koers gezet naar Tholen. Als ritkapitein van de dag probeer ik het tempo zo constant mogelijk te houden en daarbij ook nog oog te houden voor de verkeersregels. Aan het einde van de Thoolseweg blijf ik dan ook netjes het fietspad volgen aan de linkerzijde van de weg. Een klein groepje met, uiteraard, Richard, maar ook met Bas en Wouter, kiest voor de rijbaan. Bij navraag vraagt Bas zich af of we dit iets nieuws is omdat volgens zijn zeggen we hier altijd dit doen!

We rijden even later door Tholen en weer even later over de Oesterdam. Er staat nauwelijks wind zodat iedereen goed kan volgen en er genoeg ruimte is om vrolijk te kletsen. Wat me wel op valt is dat het vrij druk is met collega-wielerploegen. Op zich geen probleem als iedereen elkaar maar tijdig waarschuwt! Na de Oesterdam slaan we rechtsaf op weg naar Rilland. Hier zet Rene van Dongen zijn fiets eventjes aan de kant omdat zijn zadel niet lekker zit. Door deze manoeuvre zijn we even later opeens de bus kwijt. Hoewel we na Rilland altijd voor het viaduct onder de A58 linksaf slaan rijdt chauffeur Mark de Kok de bus hier rechtdoor?

Wanneer we Gawege passeren is er nog steeds geen bus. Omdat er ook een verzoek komt voor een sanitaire stop besluit ik de groep na het dorp even stil te zetten en contact te zoeken met de verloren zonen in de bus. Die blijken in Waarde te staan wachten op ons. Ik leg uit dat we nu eerst naar de Inkel rijden en daar spreken we dan af. Even later zien we inderdaad de bus ons tegemoet komen rijden. Zodra die ons in de gaten heeft keert hij en rijdt weer terug om Rene af te kunnen zetten voor de groep. Mark rijdt echter niet ver genoeg door zodat we al snel de bus passeren en Rene alsnog even flink moet aanzetten om aan te kunnen sluiten! Ook zet Mark de bus midden op een kruispunt stil zodat heel de groep goed moet opletten om niet in botsing te komen….

Na de Inkel draaien we oostwaarts en is het gedaan met de wind in de rug. De volgende tientallen kilometers zullen we de Westerscheldedijk gaan volgen. Sjel en Joop rijden hier voorop terwijl iedereen zich langzaamaan op maakt voor de finales. Toch zijn er nog leden die niet weten dat we vandaag finale Ossendrecht hebben. Wouter bijvoorbeeld draait keurig mee linksaf bij de splitsing, mee het A-finale parcours op! Al snel merkt hij zijn vergissing op en keert snel om met de hulp van Sjel weer aan te sluiten bij de B…

Bij de A nestelt Folke zich op kop en houdt het tempo strak op het extra lusje dat de A-rijders hier maken om de afstand te nemen van de B. Ik ben benieuwd hoe het zo dadelijk er aan toe zal gaan wanneer de finale vrij gegeven wordt! Het antwoord komt al snel want zodra we de bocht goed en wel om zijn en we weer langs de dijk gaan rijden is het Jan Kees die de eerste versnelling plaatst. Zijn versnelling wordt direct beantwoord, volgens mij door Johan, en aangezien ik wel zin heb in een harde finale besluit ik ook mee te gaan draaien. Helaas wordt mijn kopbeurt niet opgevolgd waardoor die eerste versnelling een stille dood sterft.

Dat het Jan Kees serieus is blijkt direct daarna. Want nadat het stil is gevallen gaat hij weer aan. Dit keer reageert niet direct iemand. Alleen Arjan is in voor een avontuurtje en hij springt ook weg om even later bij Jan Kees aan te sluiten. Vanuit derde wiel kijk ik het nu even aan. Mijn broer en mijn trainingsmaatje pakken een leuk gaatje terwijl ik op mijn gemak afwacht op wat er gaat gebeuren.

Het duurt eventjes maar dan komt er toch een serieuze achtervolging op gang. Folke, Johan en Huub voeren het tempo langzaam maar zeker op en ondanks dat ze ook nog de nodige hulp krijgen duurt het behoorlijk lang alvorens ze weer binnen gehaald worden. Een blik naar achteren leert me dat er ook nog een vrij grote groep is met leden die het allemaal glimlachend aanziet. Roy heb ik dan nog niet gezien, net zo min als Joop en Lars. Al die tijd ligt het tempo flink hoog.

Wanneer beide vluchters zijn terug gepakt volgt heel even een rustige fase. Daarna is het Danny die het probeert. Charl reageert direct en even later zijn ze los met zijn tweeën. Ook zij mogen een tijdje vooruit blijven maar de groep erachter is gewoon te sterk vandaag en de samenwerking te goed om ontsnappers enige kans te geven! Daarna volgen diverse uitbraakpogingen die geen van allen iets opleveren. We rijden eigenlijk constant 40 km/uur of harder en tijdens de demarrages wordt ook soms de 50 overschreden. Al met al dus een harde finale, zeker omdat de wind hier toch echt van voren komt! Op de Anna Mariaweg volgt dan een meer dan serieuze poging van Jan Henning. Zijn vorm begint langzaamaan dus ook weer terug te komen want hij weet vrij lang stand te houden. Ondertussen is ook Roy ontwaakt en op zijn karakteristieke manier probeert hij de rit naar zijn hand te zetten. Met een snoeiharde demarrage probeert hij in een keer het gat te dichten. Op zich lukt dat ook wel maar genoeg leden zagen dit blijkbaar aankomen want ook Roy krijgt niet echt ruimte.

Mijn broer vraagt aan mij hoe de benen zijn en als ik antwoord dat die prima zijn zet hij zich op kop om het gat naar Roy te dichten. Het kost mij serieus moeite om zijn wiel te houden. Even lijkt het erop dat er een afscheiding is maar schijn bedriegt. In hoog tempo wordt het viaduct over de A4 genomen en is het eindspel eigenlijk al in volle gang. Voor de tweede keer in drie weken nekt de kennis van waar de streep ligt me. Ik ging er nog van uit dat de streep 300 meter voor het bordje Ossendrecht getekend was. Maar blijkbaar is die al een paar jaar daar verdwenen maar de alles of niets poging strand dus kansloos en terwijl ik blijf speuren naar de streep komt alles en iedereen over me heen.

Ik laat me uitbollen en sluit even later aan bij Roy die zijn inspanning blijkbaar dus ook heeft moeten bekopen. Even later hoor ik dat Jan Kees de sprint gewonnen heeft voor Charl, Lars en Arjan. Voor Jan Kees zijn tweede dit seizoen en een mooie bekroning op zijn offensieve rijden in een van de mooiste finales van dit jaar tot nu toe! Ook Arjan laat zien met zijn vierde plek dat zijn goede rijden dit seizoen geen toeval is! Al met al een enerverende finale waarvan we er dit jaar nog vele mogen hebben wat mij betreft!

Daarna is het hergroeperen. Rustig rijdend kan iedereen aansluiten en rijden we terug naar de Boulevard. Hier is het op het terras van Het Strandhuys prima vertoeven. Onder het genot van koffie en thee wordt de rit nog eens geanalyseerd, net zo als de Tour.
Daan