Boompjesdijk

Hoge Boompjesdijk vangt veel wind...

Het is een mooie zonnige ochtend en om de benen te sparen besluiten Corrie en ik om niet van Halsteren naar de plaat te rijden, maar om bij Vrederust aan te sluiten. Dit blijkt een wijs besluit, want hoewel de zon uitbundig schijnt, staat er een koude zuidoostelijke wind. Als de mannen onder het viaduct doorkomen sluiten we aan met een prettig tempo. Het is druk op zondagmorgen op de wegen in de zuidwesthoek en regelmatig worden we gepasseerd door auto's van achteruit. Ik schat dat we met 30+ man zijn, dus da's als automobilist een beste groep om voorbij te rijden.

Via Moerstraten gaat het door de polder naar Welberg en naar het nieuwe viaduct over de A4. Dit wordt met tempo genomen en Joop wordt herinnerd aan het paaltje dat er niet meer staat. Er staat wel een container, maar daar wordt netjes voor gewaarschuwd en zonder schade draaien we een eindje verder linksaf richting Boompjesdijk. Met wind in de rug snellen we naar het dijkdorp. Tot mijn verbazing draaien we na de lus richting Beneden Sas, terug door Boompjesdijk en rijden we een stukje tegengesteld aan de heenweg. We duiken vervolgens de polder in richting Dinteloord en daarmee gaan we weer in de richting die ik verwacht had. De wind begint nu wel parten te spelen; terwijl de mannen op kop (ik zag voornamelijk Sjel en Huub, maar er waren er ongetwijfeld meer) met een gestaag tempo doorrijden, begint het achterin wat te breken en
wordt er minder gebabbeld.

Rechtdoor, tenzij anders aangegeven was het devies in Dinteloord en we steken de A4 weer over richting de suikerfabriek in Stampersgat. Van daaruit rijden we richting Gastelsveer en ik begin te vermoeden dat we de geplande 90 KM vandaag niet gaan halen. Over het Mark-Vlietkanaal gaan we links en rijden we ten westen van Roosendaal. Sinds Stampersgat rijden we achter een TC uit Putte en zij geven de juiste route voor ons aan naar Nispen. We blijven er netjes achter, tot we in Nispen rechts afslaan richting Finale. Daar is er voldoende ruimte en weinig verkeer en gaan we links voorbij aan de grote groep waarin oud tourwinnaar Jan Janssen zijn kilometers mee peddelt.

Vanaf daar gaat de snelheid omhoog. De wind staat gunstig en op het stuk na de spoorwegovergang breekt de groep. Met afwisselend wind in de rug en wind van opzij zijn er velen die zich in positie proberen te brengen en is het wat onrustig. De splitsing verloopt goed en 3 A-rijders zijn met een 100 meter voorsprong de kruising overgestoken. Tot mijn verbazing wachten ze niet tot iedereen bij elkaar is voor de officiele start van de A-finale bij het bruggetje, maar rijden ze met gezwinde spoed en wind in de rug door. Indachtig een recente finale wil ik discussie voorkomen en besluit ik met Huub, Folke, Daan, Robert, Sjel en waarschijnlijk nog een paar A-renners in het wiel de afvalligen bij te halen. De snelheid gaat dus gelijk goed omhoog en voor het kruispunt zijn ze voorbij gestoken en rijden we weer als 1 groep.

Een eerste uitbraak volgt van Frenk en Charl. Al snel hebben ze een evengrote voorsprong als bij het begin van de A-Finale, maar deze keer vanuit de groep gestart. We laten ze even rijden en ik wil zelf even afwachten hoe gunstig of ongunstig de wind staat op weg naar de Camping. Dat blijkt redelijk gunstig te zijn en we houden de snelheid er goed in, maar op enige afstand van de twee koplopers. Als we zien dat het ze weinig inspanning kost om het tempo vol te houden,
besluiten we om het gat toch maar dicht te rijden. Dat gaat vrij vlot en bij de Camping volgt een volgende uitbraak poging (ik meen van Folke) die vrij snel wordt gecountert. Bij de slinger het fietspad op, komt er een grote trekker van links de kruising op, de eerste 5 man (Charl, Huib, Robbert, Folke en ik) kunnen voorlangs, de rest van de groep moet achter de trekker langs. Wat me opviel was het zachte toeterje van deze enorme tractor....

Op het fietspad rijdt Huib op kop aan de rechterkant en zo wordt een klein waaiertje gevormd. Tempo is strak, maar niet te hoog. Halverwege het fietspad schuift Huib helemaal naar links en dit is het moment dat ik besluit te versnellen en met maximale inspanning het groepje voorbij rij. Ik zie dat er niet direct gereageerd wordt en dat ik vrij baan heb om de Westelaar op te draaien. Ik weet dat ik daar gunstige wind zal hebben en besluit het erop te wagen....

De Westelaar is lang, maar het is opvallend rustig, nauwelijks verkeer of fietsers en met de gunstige wind lukt het me om goed tempo te houden. Ik kijk om en zie een behoorlijk gat wat me motiveert om bij te schakelen en nog eens aan te zetten. Voor de slinger bij de hoogspanningsmasten kijk ik om en meen ik te zien dat de clubkampioen in de achtervolging
is. Nu moet ik oppassen want ik begin de inspanning te voelen. Gelukkig staat de wind ook hier nog steeds gunstig en als ik linksaf sla naar de Wouwse Tol, zie ik dat het gat niet kleiner is geworden. Ik zet nog een keer aan en zie, als ik bijna achter het restaurant ben, dat er nu toch wel achter me gereden wordt, maar dat mijn voorsprong nog comfortabel is.

Nog een klein stukje denk ik, de streep is immers wat dichterbij gekomen sinds dit seizoen. Pas als ik tussen de bomen rij ben ik zeker van mijn overwinning en zie ik Good-Old Richard op de streep staan. Heeft hij dan toch definitief besloten de A te verlaten...?

Hij ziet mij als eerste de streep passeren en als ik omgedraaid ben, zie ik dat Folke als tweede en Charl als derde over de streep gaan. Dit was een hele snelle A-finale: volgens Strava binnen 16 minuten! Alle A-renners zitten dicht bij elkaar en gezamenlijk rijden we naar de plaat. Inmiddels is de temperatuur duidelijk opgelopen en met nog steeds gunstige wind zijn we er zo.

Bij het Strandhuys zijn de verhalen sterker dan de koffie, staat er 80KM op de teller en is het heerlijk toeven in de zon.

Rob

Uitslag A-finale:
1. Rob Naaijkens (Solo)
2. Folke
3. Charl