Lange Schouw

DE KOP IS ER WEER AF!

Het seizoen 2017 is vertrokken! Na een lange winterslaap is het inmiddels Maart geworden, het sein voor TC de Markies om alweer een nieuw seizoen in te luiden. Afgelopen vrijdag kwamen er zo’n 25 leden, een magere opkomst moet ik helaas constateren, al naar de algemene ledenvergadering (ALV) in de sporthal aan de Boulevard. Terwijl er vandaag 36 leden en een adspirant lid zich melden wat een normale opkomst is voor de openingsrit.

Toen ik rond zeven uur vanochtend wakker werd, geselde de regen en harde wind de rolluiken van onze slaapkamer. Dat hadden ze toch niet voorspeld was mijn eerste reactie terwijl ik naar de PC loop om mijn favoriete zondagochtendwebsite te raadplegen. Buienradar stelt me al spoedig gerust: Het is slechts een klein plukje die overtrekt. Daarna zal het heel de ochtend droog blijven! Met een goed gevoel kruip ik nog even terug onder de wol.

Bij het vertrek is het inderdaad helemaal droog en schijnt zelfs een waterig zonnetje. Wel zijn de wegen zeiknat en dus trek ik maar regenhoesjes aan om te voorkomen dat ik zo dadelijk met natte en dus koude voeten rond zal rijden. De temperatuur is een graad of zeven en dus kies ik maar voor het winterjack. Mocht er nog wat neerslag vallen dan is dit de beste keuze. Gedurende de rit zal ik nog wel warm hebben, dat dan wel….

Ritkapitein Renzo is ziek en daarom moeten we even improviseren. Nu staat er rondje Lange Schouw op het programma en dat is bij de meeste wel bekend. Daarom spreken we af dat Rene de honneurs zal waarnemen terwijl ik me achterin de groep nestel om te kijken of er leden met wat minder winterkilometers in de benen in de problemen zouden komen. Zo te zien zijn er maar weinigen meer die heel de winter niets doen want voor zover ik kon zien kon iedereen het prima volgen! En dat ondanks de felle wind die er stond. Volgens het KNMI was het deze ochtend kracht vier maar zeker tegen het einde van de rit voelde het regelmatig aan als windkracht 5! Dat bleek ook wel uit diverse kommetjes voor leden van de A-finale die zich daarmee boven Mathieu van de Poel nestelde!! Maar daar later meer over.

Zoals al opgemerkt werd er praktisch heel de rit netjes en beheerst gereden. Alleen in het begin ging het even te hard en ook voor en na Schijf dreigde het tempo te ver te worden opgeschroefd. Dat leidde ertoe dat we tot twee keer toe in twee stukken braken. En ondanks dat iedereen het prima kon volgen wilde ik voorkomen dat we al in de eerste rit gemiddelden van 32 gaan aanhouden. Uiteindelijk gaf mijn tellertjes na afloop al 29,8 km/u aan als gemiddelde en dat is meer dat zat voor de eerste rit!

Chauffeur was vandaag Frenk die het gelukkig niet druk had. Er waren voor zover ik kon zien geen lekke banden en alleen moest Walter even met problemen aan zijn fiets in de bus. Frenk merkte na afloop wel op dat er vandaag niet altijd even ‘netjes’ gereden werd door de club. Mede door de wind waaierde de club regelmatig over de volle breedte van de weg waardoor met name achterliggers moeite hadden om ons in te halen. Vandaar bij deze de oproep om aub rekening te houden met alle weggebruikers tijdens de clubritten. De weg is niet van ons!! Dat gold ook tijdens de A-finale toen de voorste van de achtervolgende groep een club met dames inhaalde. De eerste rijder van de waaier kwam te snel terug naar rechts waardoor de mensen achter in de waaier de vrouwen dreigden te gaan snijden. Vervolgens was aan het taalgebruik in onze richting niet meer te horen dat het om het zwakke geslacht ging…..

Na Nispen maken we ons op voor de finales. Even daarvoor hoor ik dat de B groep heeft besloten om achter de A aan te rijden om zo wat extra kilometers te maken. Ik wil met klem vragen om in het vervolg gewoon te splitsen zoals afgesproken is. Het feit dat we verschillende routes nemen is niet voor niets.

Eenmaal gesplitst blijkt dat de A-groep behoorlijk van omvang is. Ik schat dat we zeker met 20 man zijn en dat voor de eerste finale! We hebben de harde wind schuin van voren. Ikzelf zit achterin en kan niet goed zien wie voorin het tempo bepalen. Dat tempo is dan nog niet zo hoog en het gevolg is dat iedereen in die fase kan volgen. Aan het einde van de Ouwerveldeweg besluit ik op aanraden van mijn broer Jan Kees aan te pikken bij Johan die door de wind heen naar voren komt rijden. En dat is maar goed ook want eenmaal de hoeken om gaat de gashendel helemaal open.

Onder invloed van de stevige wind in de rug gaat men op zoek naar oud voorzitter Rene die net voor de bocht weg is gesprongen. Ondanks dat hij dan al tegen de 50 per uur rijdt komt de groep hem al snel langszij. Johan is degene die de snelheid tot boven de 55 km/uur (!!) doet stijgen. Leden die nu al zo’n beetje op apegapen liggen en hopen dat het wel snel zal stilvallen komen bedrogen uit. Het hele stuk over de Schouwenbaan en later ook de hele Plantagebaan tot ruim voorbij de camping komen we niet onder de 50 per uur. Zo’n snelle start van de finale heb ik volgens mij nog niet eerder mee gemaakt. Het kost me veel inspanning zeker ook koersinzicht om de aansluiting niet kwijt te raken.

Uiteindelijk zijn het Johan, Jan Kees en Huub die zich losrijden en met zijn drieën het ruime sop kiezen. Danny en Charl proberen de oversteek te maken maar alleen Charl lukt dat uiteindelijk. Danny blijft even zweven tussen de vier koplopers en de zes achtervolgers. Bij die achtervolgers zijn het Arjan en Folke die de snelheid er lange tijd inhouden en zo Danny opslokken. Ook Bas van Tetering doet zijn deel terwijl Lars, Jan Henning en ik blij zijn dat we er nog bij zijn. Daarachter is het veld uit elkaar geslagen. Ook Roy is weggewaaid uit de voorste groep en ingehaald en voorbij gereden door de achtervolgers?

De vier voorop breidden ondertussen hun voorsprong gestaag uit en zij gaan dus uitmaken wie de eerste rit van dit jaar gaat winnen. Johan is vandaag de sterkste inde sprint voor Jan Kees en Charl. Johan heeft gisteren een koers gereden en plukt daar nu de vruchten van. Jan Kees zal wel flink balen want hij is al vroeg in het jaar en goede vorm.
In groepjes komen nu de achterliggers over de streep. Het zonnetje wat nog waterig scheen eerder deze morgen is inmiddels geheel schuil gegaan achter dikke wolken. Gelukkig is het wel droog gebleven. In het Strandhuys lijkt het alsof er geen winterstop is geweest en wordt er volop nabesproken en vooruit gekeken naar volgende week. Naar rit nummer twee!

Daan