Lange Schouw

ECHTE MANNEN LANGS DE LANGE SCHOUW

De kop is er af! We zijn van start gegaan in seizoen 2025 met fraai vastenavond weer. De zon schijnt volop en er staat nauwelijks wind uit het oosten. Weinig wind betekent in zo’n geval wel een koude start van de dag. Als ik om acht uur op de thermometer kijk wijst die min drie graden aan! Gelukkig zal de zon er rap wat graden bij toveren in de loop van de ochtend zodat menig lid bij het begin van de finales het toch flink warm heeft.

Achttien leden staan met fiets klaar bij de Schelp om een mooie clubrit te gaan fietsen. Ook nog een lid zonder fiets, maar wel met de volgbus, ook niet onbelangrijk! Jaime zal als chauffeur vandaag een rustige rit tegemoet gaan. Geen lekke banden, geen pech en ook nog eens rustige wegen zonder al te veel verkeer maken het voor hem aangenaam toeven achter het peloton. Halverwege sluit ook nog Wouter van Welzen aan waardoor de teller voor het clubkampioenschap vandaag op 20 uit komt. Twintig echte mannen!

Zij die de carnaval iets te enthousiast hebben geconsumeerd gisteren hebben dus wat gemist: Een rustige ouverture onder prima omstandigheden. Nadruk vandaag ligt op rustig het seizoen opstarten zodat iedereen vandaag weer in het ritme kan komen, met name die leden die nog al te veel kilometers hebben gemakt in 2025….

Voorzitter Arjan opent de rit en heet iedereen welkom. Verder nog het advies om voorzichtig te rijden vandaag ivm mogelijke ijs- en rijpplekken onderweg. Juist om die reden werden de bochten vandaag extra rustig genomen. Gelukkig viel het met de gladheid reuze mee op het fietspad tussen Hoogerheide en Huijbergen na. Maar iedereen kwam daar heelhuids overheen.

Clubkampioen Bas gaat onverstoorbaar verder waar hij vorig seizoen mee eindigde, en wat hem mede zijn kampioenstrui opleverde, met op kop rijden. Zij aan zij met mijzelf als ritkapitein rijdt hij de gehele(!) rit tot aan de splitsing op de voorste rij. Ikzelf doe dat tot vlak voor Nispen. Daar neemt Reinier mijn stokje over. Maar hij is het enige lid die de moeite neemt kopwerk te doen buiten Bas en mijzelf om.

De route is een variant op het winterrondje Lange Schouw waarbij het eerste gedeelte wezenlijk anders is. We rijden eerst naar Hoogerheide en vervolgens naar Huijbergen. In dit dorp pakken we nog een fraaie lus mee langs de vernieuwde manege. Daarna volgt een prachtig stuk door het open landschap net over de grens. De velden zijn nog met rijp bewit terwijl de zon een sprookjeslandschap tevoorschijn tovert. Door het ontbreken van de wind voelt het ook nog eens prettig aan ondanks de lage temperaturen. De druppeltjes die nu en dan uit de bomen op ons vallen leren ons dat de lucht temperatuur inmiddels boven nul is uitgekomen!

Het mooie aan deze rit is dat we hier niet zo vaak komen waardoor de landschappen fris aanvoelen, zeker zo vroeg in het seizoen! De kwaliteit van de wegen is wel een puntje maar als we na enige tijd weer Nederland binnen rijden op weg naar Achtmaal via een lange kaarsrechte weg zoeft het asfalt rustig onder onze wielerbandjes. Zoals al eerder gemeld is er vandaag nauwelijks verkeer zodat we optimaal kunnen genieten van de omgeving.

In Achtmaal is het duidelijk dat daar gisteren al carnaval is gevierd. Zo te zien aan alle confetti en andere troep is de optocht al geweest! We buigen nu af naar het noorden en voor het eerst deze ochtend waait de wind niet meer recht van voren. Ondanks dat er niet al te veel wind stond is het voor de voorste rijders wel merkbaar dat het nu ietsjes gemakkelijker ging. Bas probeert dan ook steeds het tempo wat meer te verhogen. Ik rem hem een beetje af zodat we niet boven de 32 km/uur uitkomen. We zijn dan inmiddels op meer bekend terrein aangekomen als we de rotonde Lange Schouw drie kwart ronden en de wind helemaal in de rug krijgen.

Na Nispen maken we ons op voor de eerste finale van dit jaar. Bij de A zijn met slechts acht man. Zelfs Reinier kiest vandaag voor de B. Misschien had hij voorkennis? Want bij de A is het direct Huub die tempo gaat rijden! Hij trekt de snelheid op tot boven de 48 km/uur en houdt dat tempo indrukwekkend lang vol. Een gevalletje Albert-Jan dus! Ikzelf zie het allemaal aan met gemengde gevoelens. Mijn benen voelen slecht dus eigenlijk ben ik wel blij met deze ontwikkeling. Ik had graag ook mijn deel gedaan maar na bijna 50 kilometer kopwerk onderweg houd ik mij afzijdig.

De finale vordert gestaag. Soms zakt het tempo omdat niemand van Huub wil overnemen. Als het voor Huub dan te lang duurt gaat hij toch maar verder met sleuren. We zitten al lang en breed op de Westelaarsestraat als het Arjan is die het ook eens probeert als het weer eens stil valt. Maar zijn benen zijn niet van die aard dat hij het verschil kan maken. Het komt dan weer samen en gelukkig pakt Huub zijn kopwerk op. We naderen de Tol als het tempo weer wat terug valt. Nu is het Tim die probeert op herhaling te gaan. In eerste instantie reageert niemand en ziet het er naar uit dat hij misschien weer voor een verrassing kan zorgen. Maar zijn benen zijn ook niet zodanig dat hij het lang kan volhouden.

Eerst gaat Huub dan toch maar versnellen om het gat kleiner te maken en daarna is het weer Arjan die aanzet en het gat definitief dicht. Dat is direct ook de aanzet voor de eindsprint. Ik heb tot dan toe niets gedaan. In een alles of niets poging probeer ik er tussenuit te springen. Alleen Charl is bij machte om me te volgen. Maar niet alleen dat, hij steekt me ook voorbij en dus is de eerste van 2025 voor de man die net officieel met pensioen is gegaan! IK volg vlak daarna en even later is het Albert die de derde plek opeist, voor Lars en Huub.

Als snel is iedereen over de streep en rijden we gezamenlijk weer terug naar ’t Strandhuys. Vlak voor ons rijdt de B groep. Het bewijs dat Huub een stevig staaltje heeft laten zien! In ’t Strandhuys nemen we onze plek in en bespreken eerst de rit van vandaag en daarna ook alvast de ALV van komende vrijdagavond. De eerste rit zit erop, op naar de rest!

Daan