Snertrit (De Heen)

Datum Route Chauffeur
De Heen Mens Jan
Uitrijroute Finale Afstand Wegkapitein
Thoolseweg Halsteren 67

Nieuwdorp

Jochem

Ritinformatie / verslag

De S-Finale in de O-micron-rit...

Seizoen 2022 is van start gegaan! Maar voor het derde jaar op rij is dat gebeurd in vreemde omstandigheden. Zijn we bijna van Covid verlost, in ieder geval van de meeste beperkingen die hier twee jaar mee gepaard gingen, doet een ander, en wat mij betreft onheilspellender fenomeen zich voor: de oorlog in Oekraïne. Niet dat die onzinnige slachtpartij direct onze rit aangaat, maar meer nog dat veel leden toch enigszins bezwaard op hun fiets gestapt zijn, zeker met de gedachte dat we er zo bar weinig aan kunnen doen. Misschien dat daarom in mijn beleving het niet zo vaak werd benoemd in de vele gesprekken die we vandaag samen voerden.....

Maar tot zover de politiek. De eerste rit dus. Gewoon op de geplande datum en met schitterend weer. Het was wel erg koud met een temperatuur maar net iets boven nul. Maar de zon scheen uitbundig. De wind was weer wel stevig te noemen en kwam uit de koude noordoost hoek. Niets stond ons in de weg om er een mooie opening van te maken.

Vorige week was het vastenavond die onverwachts toch nog 'doorging' omdat de laatste Covid beperkingen een week eerder waren opgeheven. Nu mocht je zonder het coronapaspoort overal weer naar binnen en waren de normale sluitingstijden weer van toepassing. Veel Bergenaren hebben daar gebruik van gemaakt en hebben dat geweten ook! In de loop van de week liep de app vol met berichtjes van mensen die besmet waren.... Daarom kregen we allemaal op vrijdag de mededeling dat de ALV verplaatst was naar vrijdag 8 april as. De rit en het eten van de snert zouden wel doorgang vinden.

Of het door de vele besmettingen kwam weet ik niet maar de opkomst bleek toch heel erg tegen te vallen. Het kan natuurlijk ook de voortzetting van vorige seizoenen zijn waarbij de opkomsten telkens terug liepen. Slechts 23 leden waren present. In 2010 startten we de eerste rit met 45 leden en twee jaar later zelfs met 46 leden! Niet elk jaar haalden we de grens van 40 maar het waren er steevast hoog in de 30. Zoals al vastgesteld lag het niet aan het weer. Hopelijk is dit geen voorbode voor de rest van het fietsseizoen!

Ik rij iets na negenen langs het zwembad. Ik zie niemand en moet dus constateren dat ik de eerste rit (alweer) te laat ben. Toen ik mijn fietsband wilde oppompen lukte me dat niet goed en stond mijn bandje opeens helemaal plat. Het kostte me even tijd en uiteraard was ik al aan de late kant. Resultaat was dat ik direct in de achtervolging kon. Pas helemaal op het einde van de Thoolse weg kon ik aansluiten. Mijn benen waren in ieder geval al even getest. Vanaf nu ging het noordwaarts richting Steenbergen en was ik blij dat ik niet in mijn eentje door de wind heen hoefde te ploeteren want die wind was best aanwezig. Soms daalde de snelheid hier richting de 25 km/uur.

De eerste rit en direct ook de eerste agressie. Wanneer we een man met loslopende hond inhalen hoor ik de verwensingen door de lucht vliegen. Wat er precies gebeurde heb ik niet gezien. Met alle rotzooi op de wereld werd ik even onpasselijk. Wees een beetje lief voor elkaar mensen, er is al zoveel ellende....

Even daarna de 180-graden bocht op weg naar de Heen. Het was voor mij al weer een tijd geleden dat ik hier gefietst had. Zo lekker in het zonnetje was dat een genot. Ik had dat wel gemist: Lekker een beetje kletsen over van alles en nog wat. Bij voorbeeld de mooie overwinning van Wout van Aert in de omloop vorige week. Het tempo was mooi alhoewel onze Wouter en Richard het af en toe moeilijk hadden. Nadat zij zich wat verder van voren nestelden ging het verder in de rit beter.

Nadat we De Heen gepasseerd waren boog de weg af naar het zuiden en voelden we wind heerlijk in de rug. Dat scheelde een slok op een borrel en dus ging het tempo ook omhoog. Chauffeur Jan Mens had het vandaag niet echt moeilijk op wat gehaaste automobilisten na. In ieder geval waren er geen lekke banden of ander ongemak. Al snel gingen we richting de finale. Eerst nog een stuk met de wind schuin van voren op weg naar de brug bij Vossemeer. Nu zag je wel dat er positie gezocht werd op het fietspad.  Na de brug splitste we als vanouds en besloten 10 man om met de A mee te gaan.

Nou ja,vandaag wil ik eigenlijk niet spreken over de A-finale maar over de S-finale. Want nog steeds blies die hinderlijk tegenwind ons in het gezicht. Tja, en wie anders kun je dan op kop verwachten dan Sjel? Hij pakte zijn taak zonder morren op en beukte tegen de wind in met een mooi tempo, de rest als een locomotief achter zich aan trekkend. Vooralsnog was er niemand die hier bezwaar tegen had. Af en toe probeerde iemand iets. Als eerste was het voorzitter Jochem die los kwam te zitten. Men liet hem even partijen totdat Sjors, zijn naam zullen we nog vaker horen dit verslag, het gat dicht reed.

Zijn naam is al genoemd: Sjors was vandaag de strijdlustigste. Toen we het keerpunt bij de Zwarte Ruijter naderden sprong hij er opeens vandoor. Zijn benen waren prima vandaag want langzaam maar zeker liep hij verder uit. Ook nadat we de Stoofdijk opdraaiden kwam er nog niet echt een reactie. Even later was het Jochem die de boel op gang trok. Het gaat nu wat schoorvoetend draaien alsook onze nieuwe lid Jochem mee gaat doen en Charl als altijd attent voorin zit. Ook ik ga meedraaien en als ik aan de beurt ben voer ik het tempo gestaag op naar boven de 50 km/uur.  Pas als ik na enige tijd achterom kijk zie ik dat we met drie man loszitten en het gat naar de eenzame koploper Sjors aan het slechten zijn. Tot mijn verbazing zag ik dat de voorzitter er niet bij zat.

Halverwege de Rubeerdijk is de samensmelting een feit. Nu rijden we met zijn vieren op kop. Sjors, Charl, Jochem en ik gaan nu goed draaien en houden het tempo hoog. Het is dus duidelijk dat de eerste winnaar van 2022 uit dit groepje gaat komen. Er wordt nu duidelijk wat berekender gereden.  De vraag is of het om tactische reden was of om conditionele reden was maar ik probeer het tempo hoog te houden. Volgens mij had Jochem het niet gemakkelijk. We blijven nog steeds bij elkaar. Pas bij het inrijden van Halsteren gaat Sjors weer aan. Hij tikt me aan en vraagt om mee te springen. Ik heb de grootste moeite om zijn wiel te houden

Al bijna besluit ik om te laten lopen wanneer Charl me voorbij komt en aansluit bij Sjors. Jochem is dan al gelost. Sjors is duidelijk te vroeg aan gegaan en Charl zit ook niet meer helemaal fris. Zonder veel inspanningen loopt ik nu snel in en dan besluit ik erop e erover te gaan. Alles of niets! Gelukkig is de streep niet ver meer. Sjors rijdt op een megaverzet en het lukt hem om nog naast me te komen. Ter hoogte van het gemeentebord Halsteren maakt hij nog een jump maar realiseert zich dan dat de streep nog 100 meter verder ligt.....

De eerste finale zit erop. Mijn eerste overwinning is binnen. Sjors bolt vlak na mij over de streep gevolgd door Charl en even later Jochem. Nu is het een tijdje wachten tot het tweede groepje met voorzitter Jochem, Marathonman Lars en Rene Been in die volgorde binnenkomt. Nog weer even later bollen ook Frank, Kees en Sjel over de streep. Voor Kees is zijn doel gehaald: bij de eerste 10 binnenkomen!

In een rustig tempo rijden we terug naar het Strandhuys. Hier staat snert en een broodje kroket of frikandel voor ons klaar en kunnen we weer heerlijk napraten over de eerste geslaagde rit!

Snertrit 2022

 

Daan

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer